19 inch adventure bike van de bovenklasse in de grote off-road test 2024

Onze Mega-Offroad-vergelijking omvat niet alleen meer adventure bikes dan ooit tevoren, het is ook de meest diverse offroad-test van 1000PS. Van A2-adventure bikes tot de absolute topklasse met meer dan 1200 cc en 150 pk, een breed scala aan motoren gaat het terrein in, waaronder de volgende vijf machines: Ducati Multistrada V4 Rally, BMW R 1300 GS, KTM 1290 Super Adventure S, Moto Guzzi Stelvio en Harley-Davidson Pan America 1250 Special. Alle vijf motoren vormen de adventure bike-top van hun respectieve fabrikanten, zijn uitgerust met de modernste elektronica en halen, met uitzondering van de Guzzi, meer dan 150 pk uit hun grote motoren. Onze 6 testers proberen, ondanks een leeggewicht van ver boven de 250 kg, te achterhalen of deze vijf motoren de benaming "Enduro" terecht dragen en leggen in de keiharde vierdaagse test hun sterke en zwakke punten in het terrein bloot.

Met de testmotoren waren we te gast in het grootste enduropark van Europa, het Red Stag-terrein in Rohr im Gebirge. Het uitgestrekte gebied, ongeveer een uur ten zuidwesten van de stadsgrens van Wenen, bood met 15 kilometer boswegen en 28 verschillende offroadpaden een perfecte testomgeving. Voor elk rijvaardigheidsniveau zijn hier voldoende mogelijkheden aanwezig om je een hele dag uit te leven. Met onze grote adventure bikes waren we voornamelijk op de bredere boswegen onderweg. Maar ook enkele groene trails (lichte moeilijkheidsgraad) hebben we in het testprogramma opgenomen, om de grote en luxe motoren flink op de proef te stellen.

Offroad geldt meer dan ooit dat niet de machine, maar de mens aan het stuur de limiet bepaalt. Terwijl professionals en halfgoden zoals Pol Tarres regelmatig zelfs met grote machines de natuurwetten ter discussie stellen, kan met weinig offroad-ervaring zelfs lichter terrein een overlevingsstrijd worden. Nu zijn adventure bikes inmiddels echter een gigantisch segment met een enorme en veelzijdige doelgroep. Daarom hebben bij onze grote offroad-vergelijking drie professionals en drie amateurs hun indrukken bijgedragen, om een breed en zo begrijpelijk mogelijk testoordeel over de motoren te kunnen geven. Dit verslag geeft een overzicht van elke motor. Wie precies wil weten welke indrukken van wie komen, vindt hieronder alle verslagen van onze adventure bike offroad-vergelijking 2024 gelinkt. Nu volgen de indrukken van de 19-inch adventure bikes.

De Moto Guzzi Stelvio stuurt misschien niet zoveel paardenkrachten naar het achterwiel als de rest, maar biedt met zijn in de lengterichting ingebouwde V2-motor veel charisma. Het is positief op te merken dat Moto Guzzi nu weer een reisenduro aanbiedt die up-to-date is met de modernste uitrusting, zonder daarbij hun kernwaarden, zoals de charismatische motor, te vergeten. Over het algemeen valt op dat de Stelvio meer een toermotor is dan een echte adventure bike. De geringe bodemvrijheid en het op comfort afgestemde rijwielgedeelte maken haar ongeschikt voor veeleisend off-road rijden. De Stelvio voelt zich duidelijk beter thuis op wegen en eenvoudige grindpaden, waar ze een ontspannen en comfortabele rit biedt. De rijpositie in staande houding is ontspannen en weinig sportief, wat in moeilijk terrein enigszins belemmerend kan zijn, maar bij een ontspannen rit op eenvoudige grindwegen en boswegen zeer goed samenwerkt met het gemoedelijke karakter van de motor. Rustig cruisen, genieten van de trillingen van de motor en het voorbijtrekkende landschap - dat is de favoriete manier van voortbewegen van de Moto Guzzi Stelvio.

Onze offroad-professionals kunnen echter niet tegen hun voltrekker-natuur in en drijven de Stelvio daarom ver buiten haar comfortzone. Bij snelheid moeten ze ook bij kleinere kuilen of remgolven oppassen, want de vork bereikt snel zijn grenzen en slaat door. Ook het blootgestelde motorblok, of de aan het motorhuis bevestigde voetsteunen zijn in veeleisender, rotsachtig terrein acuut bedreigd en laten zien dat de Stelvio niet voor het echt ruige werk is ontworpen. Dat vergeef je haar echter snel vanwege haar typische, zwaar sympathieke Moto Guzzi-charme. Over het geheel genomen is de Stelvio een machine die meer geschikt is voor ontspannen toerrijders die af en toe een uitstapje op grind maken, maar geen echte offroad-avonturen zoeken.

De KTM 1290 Super Adventure S is een indrukwekkende motorfiets, alleen al door haar afmetingen. De machtige V2-motor met 160 pk en 138 Nm koppel levert een indrukwekkende acceleratie, trekt met extreem veel koppel vanuit lage toeren, maar blijft daarbij beheersbaar en precies. Vooral in de Rally-modus, waarin de tractiecontrole tijdens het rijden individueel kan worden aangepast, is de machine bijzonder leuk. Ze maakt actievolle gravel-drifts net zo goed mogelijk als efficiënt vooruitkomen in het terrein, afhankelijk van hoe de bestuurder de tractiecontrole instelt. De doordachte menuvoering ondersteunt de bestuurder daarbij om de motorfiets snel en intuïtief op zijn behoeften af te stemmen. Alleen de scheiding van ABS, tractiecontrole en rijmodus irriteert een beetje, omdat er op gemengde tochten nogal wat knopdrukken nodig zijn om de systemen om te schakelen. Maar afgezien daarvan staat deze Rally-modus ook symbool voor hoe goed KTM erin slaagt om bij de Super Adventure massieve prestaties met een goed rijgedrag te combineren. Als offroad-amateur slik je misschien bij het zien van dit oranje slagschip, maar in het zadel is de terughoudendheid vrij snel verdwenen.

Het semi-actieve rijwielgedeelte van de KTM biedt met 200 mm veerweg voor en achter een enorm breed inzetgebied en kan perfect worden afgestemd op de gewenste rijomstandigheden. Of het nu gaat om zachte, comfortabele ritten over hobbelige ondergrond of een strakke, sportieve setting met uitstekende feedback – de 1290 Super Adventure S beheerst beide met verve. Ondanks haar nat gewicht van net onder de 250 kg blijft de machine, mede dankzij de diep naar beneden getrokken tank, zeer behendig en biedt ze een uitstekende controle, vooral in staande positie. Haar enorme afmetingen worden staand zeer goed gecamoufleerd en alle componenten, of het nu gaat om rijwielgedeelte, remmen, koppeling of quickshifter, vervullen hun taak in het losse terrein uitstekend - zelfs hier in de straatgerichte S-versie van de Super Adventure. De rijvaardigheid dicteert weliswaar hoe snel het monster door het groen wordt gejaagd, maar in het zadel van de KTM voelen zich niet alleen de professionals, maar ook de hobbyenduristen thuis.

De Harley-Davidson Pan America 1250 verrast in off-road gebruik door haar indrukwekkende stabiliteit en prestaties, maar onthult ook enkele zwakke punten. Met haar lange wielbasis en ondanks het relatief hoge gewicht blijft ze ook op losse ondergrond zeer stabiel, wat haar ten goede komt in grindpassages met lange bochten. De krachtige Revolution Max motor met 152 pk en 128 Nm koppel levert meer dan voldoende vermogen, dat goed te doseren is, vooral wanneer de defensieve tractiecontrole is uitgeschakeld. De Pan America beklimt ook veeleisende hellingen met gemak en toont daarbij een opmerkelijke veerkracht. Dit vereist echter wel een vastberaden gashand en vooral een stoïcijns vertrouwen in je eigen off-road vaardigheden, want zodra je de moed verliest en zittend naar veiligheid zoekt, wordt de machtige Amerikaanse vrijwel onbestuurbaar. De ver naar voren reikende voorkant vraagt in los terrein om vaardige input door gewichtsverplaatsing op de voetsteunen. Deze karakteristiek van de Pan America zorgt ook voor verschillende beoordelingen afhankelijk van de rijvaardigheid. Onze sceptische professionals hadden aanvankelijk weinig vertrouwen in het zware ijzer en waren later blij met haar stabiliteit. De amateurs worstelen op middelzware tracks met het gewicht.

Het semi-actieve rijwielgedeelte bereikt zijn grenzen pas bij hoge snelheid en diepe kuilen op boswegen, waar de 191 mm veerweg voor en achter volledig worden benut. Over het algemeen toont de Pan America zich robuust en duurzaam in zijn mechanica, wat helaas niet geldt voor de elektronica. Een onschuldige valpartij is al genoeg om alles stil te leggen. Het is dan noodzakelijk om door het ingewikkelde menu te navigeren en foutcodes te wissen voordat het avontuur verder kan gaan. Een ander kritiekpunt bij de elektronica is het niet-deactiveerbare ABS, dat hinderlijk kan zijn bij serieus offroad-gebruik. Ook de menunavigatie zou intuïtiever en logischer kunnen zijn. Desondanks is de Pan America 1250 voor de juiste rijder een serieuze offroad-kandidaat die op veel gebieden kan overtuigen.

De Ducati Multistrada V4 Rally is een machine die vooral opvalt door zijn levendige motor en geavanceerde elektronica. De V4-motor biedt een indrukwekkend geluid en een vermogensafgifte die de bestuurder een glimlach bezorgt. De machine combineert racetechnologie met het comfort van een adventure bike en laat qua prestaties weinig te wensen over. Het chassis, dat ook gebruik maakt van elektronische verfijningen, is semi-actief en biedt een breed scala aan aanpassingsmogelijkheden, hoewel de vele parameters soms wat overweldigend kunnen zijn. Als een luxe cruiser knalt hij over hobbels en stenen en kun je zelfs in los terrein genieten van luxueus comfort. Pas bij zeer hoge snelheden en een pittige rijstijl bereiken de veringselementen van de Multistrada V4 Rally hun grenzen en kunnen ze de onrust in het voertuig niet meer volledig onderdrukken.

Tegelijkertijd toont de Multistrada V4 Rally zich wendbaar en gemakkelijk te manoeuvreren. Handling, ergonomie en zitpositie zijn perfect op elkaar afgestemd en maken een sportieve rijstijl mogelijk die zelfs ervaren rijders zal imponeren. Hobbyenduristen hoeven niet bang te zijn voor de 170 pk van de vurige Italiaanse, want het enorme vermogen wordt zeer goed getemd door de elektronica. Zo zijn er bijvoorbeeld slechts 95 pk beschikbaar in de enduro-rijmodus, en blijft de machine zelfs in onervaren handen goed controleerbaar. Over het geheel genomen overtuigt de Multistrada V4 op alle fronten, alleen de hoge prijs zou voor sommige kopers afschrikkend kunnen werken. Wie het nodige kleingeld heeft, kan zich echter verheugen op een motor die zowel op de weg als off-road veel luxe, uitzonderlijke kracht en goede toereigenschappen biedt.

De BMW R 1300 GS is het referentiemodel in de wereld van de grote adventure bikes. Het verfijnde totaalconcept en de beroemde Boxer-2-cilindermotor maken meteen duidelijk waarom deze zo populair is. De motor biedt een zijdezachte vermogensafgifte met ronken in elke situatie en een extreem fijne doseerbaarheid, waardoor de bestuurder ook moeilijk terrein moeiteloos kan overwinnen. In vergelijking met de concurrentie biedt de elektronica van de GS niet dezelfde speelruimte aan instelmogelijkheden, maar door de uitgesproken fijne gaspedaalrespons van de motor is dat niet erg. Het chassis van de GS is uniek met het Telelever-systeem aan de voorkant en vereist enige tijd om te wennen bij de overstap van conventionele vorken, maar kan dan meer gevoel voor het voorwiel bieden dan men aanvankelijk zou verwachten. Tot slot scoort de GS met een zeer uitgebalanceerde ergonomie. Ondanks haar zeer hoge gewicht met de door ons aangebrachte crashbalken en zijkoffers, voelt ze zich off-road dankzij het lage zwaartepunt niet erg log aan en laat ze zich staand ook bij lage snelheden moeiteloos en nauwkeurig sturen.

Maar ondanks al deze positieve indrukken was er tijdens een van de tests een teleurstellende ervaring: Na een volledig onschuldige val in een diepe grindhaarspeldbocht en ongeveer 20 minuten rijtijd brak plotseling de van kunststof gemaakte schakelpook af, wat de test abrupt beëindigde. Deze zwakte is bijzonder teleurstellend, omdat het grote twijfels oproept over de robuustheid van de BMW GS. Een blik op de concurrentie laat zien dat alle schakelpoken zonder uitzondering van staal of aluminium zijn gemaakt. Dit geldt ook voor aanzienlijk goedkopere adventure bikes. Bij BMW is hier duidelijk op de verkeerde plaats bezuinigd. Ondanks dit defect blijft de R 1300 GS een uitstekende motor, die echter ook op kleinere, maar belangrijke details verbeterd kan worden.

In deze vergelijking van vijf motoren zijn de Moto Guzzi Stelvio en Harley-Davidson Pan America 1250 de exotische keuzes. Beide merken hebben niet overdreven veel geschiedenis in los terrein, wat op sommige punten en technische oplossingen merkbaar is. De Guzzi pakt het hier nog rustiger aan en valt meer op door haar charme dan door offroad-prestaties. Met haar moet je het in los terrein het rustigst aan doen. De Pan America kan op lichtere wegen nog scoren met haar hoge stabiliteit en geweldige motor, maar iedereen behalve de professionals worstelt op ambitieuzere wegen met haar gewicht en niet helemaal ideale voertuiggeometrie.

De BMW R 1300 GS en Ducati Multistrada V4 Rally zijn de luxetoermotoren in deze vergelijking, die beide nog verrassend veel van hun kwaliteiten op de onverharde weg kunnen brengen. Vermogen is bij beide meer dan voldoende aanwezig, evenals de temmende, goed werkende elektronica. De veringen van beide reisbeesten kunnen het hoge voertuiggewicht tot hoge snelheden over hobbelige wegen dragen en maken tijdens het rijden nauwelijks ernstige fouten. Vanwege de afmetingen zullen slechts enkele GS- en Multi V4-motoren ooit serieus terrein zien, maar kleinere offroad-avonturen na een luxueuze reis vol comfort zijn niet alleen denkbaar, maar ook met een gerust hart uitvoerbaar.

De KTM 1290 Super Adventure S biedt enerzijds een extreem uitgebreide uitrusting en langeafstandscomfort zoals de rest van het veld, maar kan tegelijkertijd in los terrein profiteren van de offroad-ervaring van KTM en ongelooflijk veel prestaties in het groen meenemen. De elektronica kan perfect worden aangepast aan de eigen rijstijl, de motor blijft ondanks het enorme koppel uiterst controleerbaar en het rijwielgedeelte laat deze grote motor met ongelooflijke stabiliteit over zelfs grove oneffenheden knallen. Het totaalpakket werkt zo goed dat zelfs enduro-amateurs zich zeer snel op de Super Adventure thuis voelen. Dit klinkt hier als lofzang voor de Oranjes, maar zonder onbewezen uitspraken over de duurzaamheid van de KTM te herhalen of zich uit te laten over de polariserende uitstraling, was er bij deze vergelijking niets negatiefs te melden over de Super Adventure.

Om een dergelijke uitgebreide en veeleisende offroad-test mogelijk te maken, is er veel uitrusting nodig. Dit begint met de Bridgestone AX41 50-50-offroad-banden voor die motoren die alleen straatbanden van de fabrikant hebben gekregen. We hadden ook een Garmin inReach Mini 2 satellietcommunicatieapparaat bij ons, voor het geval er een noodsituatie zou ontstaan op de afgelegen paden in de bergen of in het bos. Als beschermende uitrusting hebben we gekozen voor de Leatt Flow Tour Kombi en de Leatt Multi Tour Kombi. Onze hoofden werden beschermd door de nieuwe Arai Tour-X5 Adventure-helm. Tot slot zorgden enkele zachte bagageoplossingen van Enduristan ervoor dat we water, snacks en uitrusting gewichtsbesparend mee konden nemen op avontuur.

De volgende individuele conclusies hebben betrekking op de individuele tests van de motorfietsen in de vergelijking.