Harley-Davidson V-Rod VRSCR Street Rod İkinci El Danışmanlığı ve Testi

1000PS'teki testlerin çoğunluğu yeni motosikletler üzerine odaklanıyor. Bunun nedeni sadece yeni motosikletlerin ilgi odağımızda olması değil, aynı zamanda popüler modellerin ikinci el motosikletlerinin bulunmasının zor olması. Kim sevdiği, belki de nadir bulunan göz bebeğini kaba gazeteci ellerine emanet etmek ister ki? Ancak, ikinci el motosikletlerin bolca bulunduğu ve bizim de erişim sağlayabildiğimiz bir yer var. Kameraman Schaaf ve ben, Stuttgart'ın güneyindeki Filderstadt'a seyahat ediyoruz. Havaalanının hemen yakınında, Avrupa'nın en büyük motosiklet bayisi Limbächer bizi bekliyor. Almanya'daki beş lokasyonun en büyüğü olan bu yerde, 2.000'e yakın motosiklet her markadan istiflenmiş durumda. Toplamda, yılda yaklaşık 5.000 motosiklet yeni sahiplerine teslim ediliyor, bunlar arasında başka yerlerde uzun süre aramanız gereken çok nadir modeller de bulunuyor. Harley-Davidson V-Rod VRSCR Street Rod, özellikle piyasaya çıktığında pek ilgi görmediği ve nadiren bir sahip bulabildiği için böyle nadir bir örnek. Peki neden böyle oldu? Ve neden bazı yerlerde Street Rod en sportif Harley-Davidson olarak kabul ediliyor? Bu konuyu araştırıyoruz.

Temelde, Harley-Davidson ve Porsche Engineering arasındaki işbirliği 2000 yılı civarında eski bir hikaye, çünkü kökenleri AMF Harley-Davidson (1969-1981) dönemine dayanıyor. Ancak, V-Rod serisi bu işbirliğinin şüphesiz en tanınmış ürünü. 2001 yılında tanıtılan Harley-Davidson V-Rod modelleri, şirketin geleneksel tasarım ve motor felsefesinden önemli bir sapmayı işaret ediyordu. Başlangıçta VRSC serisinin (V-Twin Racing Street Custom) bir parçası olarak tasarlanan V-Rod, Porsche ile işbirliği içinde geliştirilen Revolution Motoru ile donatılan ilk su soğutmalı V2 motorlu Harley olarak öne çıktı. Bu 60 derece V-Twin motor, Harley-Davidson'ı ünlü yapan hava soğutmalı 45 derece motorlardan bir sapma oluşturuyordu. 115 beygir gücünün üzerinde bir performans ve agresif hatlar, derin bir şasi ve kaslı bir görünüm ile dikkat çeken belirgin bir tasarıma sahip olan V-Rod, daha genç ve sportif bir kitleyi hedefliyordu.

V-Rod modelleri, Night Rod, Street Rod ve V-Rod Muscle gibi çeşitli varyantlarda üretildi ve her biri farklı sürüş stillerine hitap etmek için tasarım ve performansta hafif değişiklikler içeriyordu. Yenilikçi teknolojilerine ve geleneksel Harley tarzı ile modern sokak motosikleti tasarımı arasında bir köprü kurma çabalarına rağmen, V-Rod geleneksel Harley sürücüleri arasında tartışmalıydı. Birçoklarına göre, bu modeller markanın geleneksel felsefesinden çok uzaktı. Örneğin, klasik Harleys'lerin tipik düzensiz çalışması eksikti ve motor kurulumundaki Alman mükemmeliyeti Harley tutkunları tarafından istenmiyordu. Aynı zamanda, V-Rod spor motosikletlere ilgi duyan yeni bir kitleye hitap etmeye çalıştı, bu da V-Rod'un Japonya ve Avrupa'dan gelen çok güçlü ve son derece sportif rakiplerle rekabet etmesi gerektiği anlamına geliyordu. İşte burada test motosikletimiz, Street Rod devreye giriyor. Street Rod, V-Rod'ların en sportif olanı olarak geliştirildi; daha dik bir direksiyon başı açısı, daha kısa bir dingil mesafesi, alüminyum döküm on kollu jantlar, önde geleneksel bir teleskopik çatal yerine 43 mm SHOWA ters çatal, 300 mm Brembo çift disk fren, daha yüksek bir arka çerçeve, ayak dayanakları ve daha fazla eğim açısı ile daha düz bir gidon. Bu özelliklerin birleşimi, belirgin şekilde daha sportif bir oturma pozisyonu sağladı. Belki de bu, onun popüler olmamasının nedenlerinden biri olabilir, çünkü hiçbir model geleneksel Harley değerlerinden bu kadar uzaklaşmamıştı ve aslında tüm V-Rod'lar arasında en kötü satan model oldu.

V-Rod modellerinin üretimi, Harley-Davidson'u birçok yönden şekillendiren 16 yıllık bir kariyerin ardından 2017 yılında durduruldu. V-Rod, hiçbir zaman klasik Harley modellerinin satış rakamlarına ulaşamasa da, yenilikçi ve cesur bir deney olarak kalıcı bir iz bıraktı. Harley-Davidson'un yeni yollar denemeye ve değişen pazar taleplerine uyum sağlamaya hazır olduğunu gösterdi. Bugün bile, V-Rod birçok kişi tarafından Harley-Davidson tarihindeki en sıra dışı modellerden biri olarak kabul edilmektedir.

Limbächer'den aldığımız Harley-Davidson V-Rod Street Rod, 2005 yılında ilk kez tescil edilmiş, testimizin başlangıcında toplamda 17.705 km yol yapmış ve 2005 yılında dünyaya gelen ilk nesil Street Rod'lardan biri. Street Rod'daki 1.131 cm³ büyüklüğündeki 60°-V2-Revolution motoru, 8.250 devirde 120 PS ve 7.000 devirde 108 Nm tork üretiyor. Bu, tam yakıt dolu 292 kg ağırlığındaki spor cruiser'ı 217 km/s hıza çıkarmak için yeterli olmalı ve bize Schwaben Alpleri'nin virajlı yollarında bolca sürüş keyfi sunmalı. Tabii ki, popüler olmama durumu bizim için de geçerli olmazsa. Ancak, sürüş izlenimleri şimdi bize anlatacak. Tüm teknokratlar, ayrıntılı teknik veri sayfasını aşağıda bulabilirler.

Harley-Davidson V-Rod Street Rod, ilk bakışta klasik bir cruiser izlenimi veriyor, ancak üzerine oturur oturmaz farklı olduğu anlaşılıyor. 803 mm'lik sele yüksekliği ile çok yüksek değil, bu nedenle daha kısa bacaklarla bile yere ulaşmak mümkün, ancak tipik bir cruiserdan farkı hemen hissediliyor. Ayaklar, yüksek konumlandırılmış dayanaklara kaldırılmak zorunda. Kolları gidona uzattığınızda, üst gövde beklenmedik bir şekilde öne eğik bir pozisyon alıyor. Bu nedenle, genel olarak klasik cruiser tarzına hiç uymayan, daha sportif ve ileriye dönük bir oturuş pozisyonu alıyorsunuz. Yine de oturma pozisyonu çok aşırı değil. Biraz vücut gerginliği ile ellerde neredeyse hiç baskı olmuyor ve uzun sürüşler de rahatça yapılabiliyor. Street Rod'un ergonomisi bilinçli olarak sportif tasarlanmış, ancak cruiser ölçülerine göre nispeten küçük araç boyutları nedeniyle şehir içi alanlarda manevra yapmak veya park etmek zor değil.

Şehir trafiğinde, özellikle dur-kalk durumlarında, çok sert bir debriyaj büyük bir zorluk teşkil ediyor. Bu kadar fazla el gücü gerektiren bir debriyajla nadiren karşılaştım. Kısa bir süre sonra, debriyajı tamamen çekmenin ne kadar yorucu olduğunu fark ediyorsunuz. Ancak burada V-Rod Street Rod'un büyük bir avantajı devreye giriyor: Mükemmel çalışan şanzıman. Bu, debriyajsız temiz vites yükseltmeye izin verdiği gibi, vites düşürmeyi de sorunsuz hale getiriyor. Bu imkanı sürüşüm sırasında hızlıca takdir ettim, çünkü yaklaşık iki saatlik yoğun debriyaj kullanımından sonra sol elim oldukça yorulmuştu. Tabii ki, antrenmanlı atletler ve güçlü kişiler benim gibi nazik bir gazeteciden çok daha az sorun yaşayacaklardır.

Stuttgart'un yoğun nüfuslu çevresini geride bıraktıktan sonra, virajlı yollarıyla ünlü Schwäbische Alb'a ulaşmak için uzun bir otoyol etabımız var. Otoyolda ve daha geniş ana yollarda, Harley-Davidson V-Rod Street Rod'un Revolution motorunun etkileyici çalışma sakinliği ortaya çıkıyor. Titreşimler hoş, otantik bir V2 deneyimi sunacak kadar belirgin, ancak klasik hava soğutmalı Harley motorlarına göre çok daha az belirgin. Bu alışılmadık çalışma sakinliği, Street Rod'un sportif yapısına uygun olarak yeterli stabiliteyi sağlayan büyük ölçüde konforlu şasi ile uyumlu. Düzensiz yollarda daha büyük enine oluklar ve düzensizlikler oldukça belirgin olsa da, süspansiyon elemanları stabilite ve konfor arasında dengeli bir denge sunuyor. İleriye dönük ergonomi, daha yüksek hızlarda bir avantaj sağladı, çünkü hava basıncı üst gövdeyi rahatlatıyor ve neredeyse bir spor motosiklet gibi, hava yastığına yaslanıyormuş gibi sportif bir sürüş hissi veriyor.

Sonunda Schwäbische Alb'a ulaştığımızda, V-Rod Street Rod yeniden güçlü yönlerini gösteriyor. Özellikle Harley'e göre maksimum 40° eğim açısına sahip olmasıyla birlikte yüksek eğim açısı ve stabilite kombinasyonu etkileyici. Bu, makineyi dar virajlarda, başka hiçbir Harley-Davidson ile mümkün olmayacak bir hızla sürmeyi mümkün kılıyor. 1700 mm'lik nispeten kısa dingil mesafesi ve dar lastik boyutları (ön 120/70-19 ve arka 180/55-18) Street Rod'u ayrıca şaşırtıcı derecede çevik hale getiriyor ve minimum direksiyon ve vücut hareketiyle virajlara yatırmayı sağlıyor. Makine nötr bir şekilde eğime giriyor ve ardından temiz bir şekilde hattı koruyor. Brembo bileşenleriyle donatılmış frenler de sportif kullanımda sağlam bir iş çıkarıyor. Modern spor motosikletlerin güncel frenlerinin zirve değerlerine ulaşamasalar da, yaklaşık 300 kilogramlık bu motosiklet için yeterli boyutta. Sportif ergonomi, sürücünün virajlarda daha da öne eğilmesini destekleyerek, oldukça uzun çatalına rağmen ön tekerlek için iyi bir his sağlıyor. Yoldan gelen geri bildirim etkileyici ve Street Rod'un hızlı sürüşe uygun olmasına önemli ölçüde katkıda bulunuyor.

Ne yazık ki, bu sportif sürüş deneyimi bir noktada gölgeleniyor: Motor. Daha doğrusu: Vites oranı. Revolution motoru, gaz tepkisi açısından oldukça temiz ve sesi gerçek bir zevk – derin, bollerleyen bir V2 sesi, gaz kesildiğinde bile hoş bir şekilde patlıyor ve bollerlüyor. 120 beygir gücü ve 108 Nm'lik güçlü torkuyla motor, kağıt üzerinde oldukça sportif bir performans sunuyor gibi görünüyor. Ancak pratikte, Street Rod'un uzun vites oranı nedeniyle yavaşça hızlandığı fark ediliyor. Sadece beş vitesli olan bu vites oranı, daha yüksek kruvazör hızlarında konforlu bir sürüş sağlamak için tasarlanmış, ancak düşük devir aralığında yavaş bir ivmelenmeye yol açıyor. Sağlam performans verilerine rağmen, motosikletin hızlanması, bu kadar sportif bir modelden beklenenden daha az canlı hissettiriyor. Şasi, maksimum eğim açısı ve ergonomi, motorun nihayetinde sunabileceğinden çok daha fazla sportiflik sağlıyor – bu, aksi halde çok başarılı olan sürüş özelliklerini biraz gölgeleyen hayal kırıklığı yaratan bir unsur. Bunun dışında, 2024 yılında Harley-Davidson V-Rod Street Rod hakkında gerçekten çok az eleştirilecek şey var. Eski Keyless sistemi ile birlikte gelen tuhaf alarm sistemi ve bazı bileşenlerin düşük kaliteli işçiliği gibi küçük zayıflıklar veya tuhaflıklar, V-Rod Street Rod'un genel olarak çok olumlu olan genel izlenimini pek fazla bozamıyor.

Herhangi bir ikinci el motosiklet satın almadan önce, bilinen çocuk hastalıkları, zayıf noktalar ve olası teknik arızalar hakkında bilgi sahibi olmalısınız. Harley-Davidson V-Rod ile ilgilenenler için burada rapor edilecek pek bir şey yok. Harley ve Porsche tarafından kullanılan teknoloji oldukça dayanıklı kabul edilir, bu da Porsche mühendislerinin sıkı test prosedürlerinden kaynaklanmaktadır. Harley-Davidson ve Porsche, motor üretimi için Porsche'nin yüzde 49 hissesine sahip olduğu ortak bir girişim kurdu. Revolution motorunun geliştirilmesi, dayanıklılık açısından aşırı test gereksinimleriyle karakterize edildi. Düsseldorf Testi olarak adlandırılan bu testte, Weissach/BW'deki araştırma ve geliştirme merkezi ile NRW'deki Düsseldorf eyalet başkentini bağlayan Alman otoyolları, reklam amaçlı olarak sayısız test sürüşü ile simüle edildi ve bir makine 500 saat boyunca durmaksızın bir sürüşü tamamlayana kadar test edildi. Diğer bileşenlerdeki arızalar hakkında forumlarda ve ikinci el testlerinde pek bir şey rapor edilmemektedir. Teknik açıdan bakıldığında, V-Rod'u gönül rahatlığıyla tercih edebilirsiniz. Tek sorun, krom kaplı çevre birimlerinin çok fazla ilgi gerektirmesi ve bakım sahibi gururunun yokluğunda birkaç yıl içinde oldukça vahşi bir görünüme sahip olabilmesidir.

Street Rod'un en sevilmeyen V-Rod olduğunu sadece söylemiyoruz, aynı zamanda satış rakamları da bunu doğruluyor. Örneğin, Almanya'da tüm kariyeri boyunca sadece 436 adet satıldı! Bu nedenle, Street Rod'lar bugün ikinci el piyasasında nadir bulunuyor. Bu da anlamlı bir ortalama fiyat hesaplamayı zorlaştırıyor. 1000PS Marktplatz ve diğer büyük motosiklet pazarlarında yaptığım araştırmalar, Almanya'da bir Harley-Davidson V-Rod Street Rod'un 9.000 ile 10.500 € arasında, Avusturya'da ise 13.000 ile 20.000 € arasında bir fiyata sahip olduğunu gösteriyor. Genel olarak pek sevilmemesine rağmen, yıllar içinde bu sıra dışı Street Rod'un küçük bir hayran kitlesi oluştu, bu nedenle fiyatını oldukça istikrarlı tutuyor.