Test Kawasaki Ninja ZX-4RR vs. Ninja 650 na drogach wiejskich 2024

Zieloni (nie chodzi o politykę) robią wiele rzeczy dobrze, zwłaszcza modele sportowe (których Kawasaki ma również całkiem sporo) trafiają wizualnie w gusta klientów dość dokładnie. Jadowita zieleń, zła optyka reflektorów i kilka graficznych akcentów maszyn WSBK, już czujesz się jak prawdziwy superbiker, nawet jeśli to „tylko” stosunkowo codzienna Ninja 650.

Ale właśnie o to chodzi, pewien komfort nie może zabraknąć również na codziennym sportowcu, jakim jest Ninja 650. Prawdziwy supersport, na którym, jak wiadomo, bardziej się leży niż siedzi, dla wielu jest po prostu zbyt niewygodny na codzienną jazdę. Dlatego Ninja 650 w porównaniu do swojej siostry Naked Bike Z650 otrzymuje nieco niższe kierownice, za to znacznie bardziej efektywne owiewki i dzięki temu prezentuje się nie tyle jako supersport, co raczej jako sport touring.

Do tego profilu wymagań idealnie pasuje również silnik, który przy 8000 obrotach na minutę generuje 68,2 KM i 65,7 Nm momentu obrotowego przy 7000 obrotach. Rzędowy twin naturalnie lepiej sprawdza się na wiejskich drogach niż na torze wyścigowym. I właśnie tutaj tkwi zasadnicza różnica w porównaniu do prawdziwej supersportowej Ninja ZX-4RR, której rzędowy czterocylindrowiec o pojemności zaledwie 100 cm³ na cylinder jest zupełnie innej klasy. O zdolnościach torowych opowiadali mi już niektórzy testerzy i doskonale rozumiem, że musi to być piekielna frajda, wykręcać tę 400-kubikową rakietę do 16 000 (!) obrotów na torze.

Zdumiewające jest dla mnie natomiast, jak dobrze ten zielony jadowity strzał sprawdza się również na drogach wiejskich. 77 KM sugeruje akceptowalną wydajność, natomiast dumnych 14 500 obrotów, przy których ta moc jest osiągana, sugeruje zupełnie nieprzydatny na drodze zakres obrotów. Do tego dochodzi niskie moment obrotowy wynoszący tylko 39 niutonometrów przy absurdalnie wysokich 13 000 obrotach - można by się spodziewać, że Ninja ZX-4RR w czterocyfrowym zakresie obrotów będzie działać jak motorower! Ale nic bardziej mylnego, przyjazna Ninja ZX-4RR wkręca się od dołu niemalże z pewnością siebie, elektroniczne zarządzanie silnikiem wykonuje doskonałą pracę i wydobywa to, co najlepsze z małej pojemności. Dostępny zakres obrotów jest i tak rekordowo szeroki, nawet jeśli na dole można by sobie życzyć trochę więcej mocy, w środku już ładnie ciągnie, przy około 8000 obrotów zaczyna się prawdziwa zabawa, a gumka nie przestaje się rozciągać aż do 16 000 obrotów!

Zaskakująco wygodna jest również pozycja siedząca, mała ZX-4RR jest oczywiście sportowo wymiarowana i Ninja 650 jest zdecydowanie wygodniejsza, ale jak na prawdziwego supersporta jest ona mimo wszystko wyjątkowo komfortowa. Klipony nie są zamontowane tak nisko na telegabelu, dzięki czemu obciążenie rąk jest niespodziewanie małe, a podnóżki są na wysokości, która niekoniecznie wymaga wymiarów ciała małego paradnego kierowcy wyścigowego.

To, że obie Kawy są bardzo podobne pod względem prowadzenia, nie dziwi, jeśli weźmiemy pod uwagę, że obie opierają się na stalowej ramie, stosunkowo wąskiej tylnej oponie 160 mm i że Ninja 650 waży zaledwie 4 kg więcej niż ZX-4RR, która waży 189 kg, co jest dość dużo. Jednak kilka kilogramów jest doskonale zainwestowanych w wysokiej jakości zawieszenie. Podczas gdy Ninja 650 z przodu polega na konwencjonalnym widelcu bez możliwości regulacji, a z tyłu na monoshocku z regulacją napięcia wstępnego, w Big Piston-USD widelcu Ninja ZX-4RR można już regulować napięcie wstępne, a w tylnym monoshocku nawet tłumienie, odbicie i napięcie wstępne. W połączeniu z bardziej precyzyjną reakcją sprawia to, że mała ZX jest lepsza nie tylko na torze wyścigowym, ale także przy ambitnej jeździe na drodze.

Podobnie jest z hamulcami, ZX-4RR co prawda nie została wyposażona w nadmiernie duże hamulce z przodu, mając dwie tarcze 290 mm, ale w połączeniu z radialnymi czterotłoczkowymi zaciskami monoblokowymi, zestaw ten działa znacznie bardziej zdecydowanie niż nawet większe, podwójne tarcze 300 mm z dwutłoczkowymi zaciskami w Ninja 650. Było to zasadniczo do przewidzenia, Kawasaki Ninja ZX-4RR to prawdziwy supersport, podczas gdy Ninja 650 ma raczej tylko sportowy wygląd. Jednakże, bardziej zaawansowany zestaw hamulcowy ZX-4RR jest również odpowiedni do codziennego użytku, ponieważ można go bardzo precyzyjnie regulować.

W końcu Ninja ZX-4RR punktuje również w elektronice bardziej niż jej prostsza siostra Ninja 650. Owszem, model 650 jest wyposażony we wszystko, co ważne w tej klasie, jak ABS, kontrolę trakcji, oświetlenie LED dookoła i kolorowy wyświetlacz TFT z łącznością. Jednak mała Ninja ZX-4RR, oprócz wymienionych funkcji w Ninja 650, posiada dodatkowo cztery tryby jazdy (Sport, Road, Rain i Rider), własną grafikę toru wyścigowego ze specjalnymi funkcjami dla wyświetlacza TFT oraz wspaniały quickshifter z blipperem, który w połączeniu z niezrównanym potencjałem kręcenia do odcinki 4RR szczególnie podkreśla sportową duszę tego mini-superbike'a.