Moto Guzzi Stelvio - eerste meerdaagse test in Zwitserland

Wie denkt, dat de nieuwe Moto Guzzi Stelvio slechts een moderne versie is van de in 2008 geïntroduceerde originele Stelvio, heeft het mis. Achter het model dat voor 2024 wordt geïntroduceerd, schuilen veel spannende verhalen en verbanden.

De motor van de nieuwe Moto Guzzi Stelvio is een vloeistofgekoelde 90° V2-motor met een cilinderinhoud van 1042 cc. Deze motor, bekend als de "Compact Block", levert 115 pk bij 8700 tpm en een koppel van 105 Nm bij 6750 tpm. Hij is direct afkomstig van het V100 Mandello-model, wat betekent dat de Stelvio dezelfde robuuste en krachtige basis gebruikt als de Mandello, inclusief de cardanaandrijving, die bekend staat om zijn onderhoudsarme karakter. De motor is echter merkbaar aangepast, waar later op wordt ingegaan.

Wie zich een beetje verdiept in het merk Moto Guzzi, begrijpt snel dat de verbinding met de Aprilia-motoren tegenwoordig sterk merkbaar is, vooral in de technologie en de bedieningselementen. Het 5-inch TFT-scherm en de versnellingsbak zijn identiek aan die in Aprilia-modellen zoals de RS660 en de Tuareg, wat een consistente gebruikerservaring over de merken heen mogelijk maakt.

Een Mandello V100 met Aprilia-instrumenten dus? Ook dat is niet helemaal waar.

Toen ik de motorfiets van Moto Guzzi voor de test ophaalde, viel me meteen op dat hij in werkelijkheid veel imposanter en robuuster oogt dan op de foto's die op internet te vinden zijn. Volledig onbevooroordeeld, om zo neutraal mogelijk over de motorfiets te kunnen oordelen, merkte ik dat hier een sportieve krachtpatser in zijn eigen segment voor me staat. Welk segment? Dat is niet zo eenvoudig te definiëren. Kijk je naar de kracht, het rijgevoel en de langgerekte zitpositie, dan zou de Stelvio goed in het sporttoersegment passen. Maar kijk je naar de comfortabele positie bij het staan, de offroad-capaciteiten en het comfort, dan bevinden we ons duidelijk in het segment van de adventure bikes. Deze onzekerheid over de indeling maakt echter ook snel één ding duidelijk: de Stelvio is een uitstekende allrounder.

Op de eerste paar meters merkte ik een kenmerk van de Moto Guzzi niet op, namelijk het schudden van de V2-motor. Dit is in de Moto Guzzi Stelvio met opzet door maatregelen van motorbalans relatief krachtig geëlimineerd. De reden hiervoor is een hogere looprust en verbeterde controleerbaarheid van de motorfiets. De kosten hiervoor zijn het verlies van een merkspecifiek kenmerk. Of het nu Mandello of V85 is - het schudden van de motor heeft me altijd laten weten dat ik op een Moto Guzzi zit.

Zoals reeds kort aangestipt, werd de 1042cc motor voor de Stelvio herzien en aangepast. De V2 voelt hierdoor sterk aan als een elastiekmotor. Dit betekent dat de krachtverdeling zeer vroeg een voelbaar maximum bereikt en men in lagere of hogere toerentallen onverschillig is ten opzichte van het vermogen. Het voordeel hiervan is dat men al vanaf lage toerentallen veel kracht heeft, brandstof kan besparen en lawaai kan vermijden zonder in te boeten op plezier. De kosten hiervoor? Verlies van motor-karakter. Een motor die voortdurend constant veel kracht heeft, is weliswaar een droom voor adrenalinejunkies en bochtenjagers, maar voor motorradfluisteraars een kleine nederlaag.

De constante en vroeg intredende kracht van de motor heeft echter een zeer positief effect op het reizen met veel bagage of een passagier. Hier kan de Stelvio scoren en belooft zorgeloos wereldreizen.

Een groot pluspunt voor het wereldreizen en het comfort daarvan op de Stelvio komt van de extra verkrijgbare PFF Rider Assistance Solution. Deze is in Zwitserland verkrijgbaar tegen een meerprijs van CHF 1.000 en is zeer de moeite waard voor langeafstandrijders. Meer hierover in het volgende gedeelte.

Een hoogtepunt van de Stelvio is de uitgebreide elektronische uitrusting. Ze beschikt over Full-LED-koplampen met dagrijverlichting en bochtenverlichting, LED-richtingaanwijzers, bochten-ABS en Moto Guzzi Tractiecontrole, cruise control en vijf rijmodi, inclusief een offroad-modus.

Voor degenen die een nog hoger niveau van assistentiesystemen aan boord willen, biedt Moto Guzzi de PFF Rider Assistance Solution aan. De basis van de PFF is een radarsysteem aan de voor- en achterkant, dat een adaptieve cruise control, een frontale botsingswaarschuwing en een dodehoekassistent biedt. Alle instrumenten kunnen ook individueel worden uitgeschakeld.

Vooral de dodehoekassistent en de adaptieve cruise control werken perfect. De extra veiligheid, na de controleblik door het oplichten van de waarschuwingslichten in de achteruitkijkspiegel mogelijke ongeziene gevaren te herkennen, verhoogt de veiligheid enorm. Alleen in de tunnel lichten de oranje waarschuwingslichten zeer fel op, wat soms als storend kan worden ervaren.

Het frontale botsingswaarschuwingssysteem komt voort uit een goed idee, maar staat op de motor nog in de kinderschoenen. Het systeem is traag en herkent mogelijke botsingen pas zeer laat. Als er een gevaar dreigt, waarschuwt het systeem met een snel over het hoofd te zien visueel knipperen op het display. Bovendien zou het systeem een waarschuwingsgeluid moeten geven, dat ik zelf tijdens het rijden op de snelweg nooit heb gehoord. Dat de Piaggio-groep in deze technologieën investeert, is sympathiek en daarvoor zijn er pluspunten. Alleen vertrouwen op de systemen zou echter verkeerd zijn en ze moeten altijd alleen als extra veiligheidsmaatregel worden gezien.

Rijd je de Stelvio voor een langere tijd, dan val je in het ritme van de machine en de V2-motor duwt zeer sympathiek en rustig vooruit. De bochten zijn aanvankelijk wat wennen vanwege de eerder langgerekte voorkant, die samen met de rest van de adventure bike-statistiek een unieke zitpositie belooft. Maar eenmaal gewend aan de positie, geeft de motor veel vertrouwen en vreet ook Alpenwegen als een kampioen – daarvoor is ze uiteindelijk ook gemaakt.

De motor klinkt brutaal met een doffe, krijsende noot, wat voor Moto Guzzi-leken aanvankelijk wat wennen kan zijn. Helaas is op de Moto Guzzi geen quickshifter standaard ingebouwd, wat in dit prijssegment en bij de rest van de uitrusting graag gezien zou zijn. Het hele cockpit, van het TFT-display tot de bediening, is zeer logisch opgebouwd en profiteert van Aprilia's knowhow. Je vindt je goed weg zonder te veel focus tijdens het rijden te verliezen.

Bij de eerste langere straattest in het Zürcher Oberland werd het me snel duidelijk dat deze motor een zeer speciale plaats inneemt in de categorisering van motoren. Enorm sportief, maar toch elegant en stijlvol. Brutaal en toch lichtvoetig. Op de een of andere manier thuis op de bochtige bergpassen, maar ook op grindwegen kan hij presteren. Voor mij heeft de Stelvio het verlies aan karakter door motortrillingen en de elastische motor goedgemaakt door deze unieke positionering. Daarom het antwoord op de vraag voor wie deze motor geschikt is: elke motorliefhebber die design en afwerking waardeert, maar niet wil inleveren op veiligheid en moderne technologie. Bovendien is de Stelvio geschikt voor alle langeafstandrijders die de wereld willen verkennen met een unieke machine en geen probleem hebben om op te vallen tussen de legioenen GS-rijders.

De Stelvio zit vol verrassingen en vertegenwoordigt met veel geschiedenis een geweldig standpunt over hoe je functionele en karaktervolle motoren kunt bouwen zonder altijd de trend te volgen.

De Moto Guzzi Stelvio is in Zwitserland verkrijgbaar vanaf CHF 16'295. De Stelvio met de PFF assistentiesystemen kost CHF 17'295.