Yeni Triumph Speed Triple 1200 RS 2025

Algarve'de güneş yavaş yavaş yükselirken ve asfalt kururken o an gelir. İşte tam o anda sağ elimle gazı açarım ve altımdaki 183 beygir gücü, öne doğru patlayan bir güçle adeta infilak eder. Üç silindirin o karakteristik uluması, sessizliği bir bıçak gibi keser - belirgin, karakter dolu ve kendine çeken.

Yeni Triumph Speed Triple 1200 RS ile birlikte ilk viraja doğru hızla ilerlerken adrenalin seviyem zirve yapıyor. Henüz 48 saattir tanışıyoruz, ama bu İngiliz ve ben, şimdiden yoğun bir ilişki kurmuş durumdayız. Dün Portekiz'in virajlı kırsal yollarında başlayan bu ilişki, bugün bu yarış pistinde geçici doruk noktasına ulaşıyor.

Triumph, basın belgelerinde "bıçak gibi keskin bir yol tutuşu" vaat ediyor. 20 yılı aşkın motosiklet sektörü deneyimim ve 1.000'den fazla test ettiğim motosikletle bu iddiayı öylece kabul edemem. Speed Triple, 90'ların vahşi serseri makinesinden bugünün teknolojik olarak gelişmiş Naked Bike'ına evrilen 30 yıllık bir gelişim hikayesine sahip. Peki ya Portimao'daki ilk viraja tam hızla ilerlerken ve Brembo kolunu kuvvetlice çekerken "bıçak gibi keskin" ne anlama geliyor?

Önceki Speed Triple 1200 RS'i bilenler, ilk başta bir devrim beklemeyebilirler - fakat detaylarda saklı bir değişim var. 2025 versiyonu, doğruluğu kanıtlanmış unsurları terk etme hatasına düşmeyip, onları cerrahi bir hassasiyetle iyileştiriyor. Triple motor artık 180 yerine 183 beygir gücü üretiyor ve tork 3 Nm artarak 128 Nm'ye çıkıyor, üstelik bu güç daha düşük 8.750 devirde elde edilebiliyor. Fark edilir derecede farklı olan ise, motorun hırıltılarını daha yumuşak hale getiren ancak karakterini bozmayan yeniden tasarlanmış krank mili dengesi. Triumph dinlemiş: Biraz daha geniş ve yüksek konumlandırılmış gidon, oturma pozisyonunu hafif ama önemli şekilde değiştiriyor. Önceki modelin sert süspansiyonu yerine, şimdi elektronik kontrollü Öhlins SmartEC3 sistemi ile OBTi (Objective Based Tuning Interface) sunuluyor, bu da yedi farklı parametrede ince ayar yapılmasına olanak tanıyor. Özellikle yeni ön tekerlek kalkış kontrolünü dört ayar seviyesi ile çok beğendim - bu özellik, ön lastiği tamamen yerden kesmeden kontrollü wheelie yapmaya izin veriyor.

Speed Triple 1200 RS, sıvı soğutmalı, 12 valfli üç silindirli DOHC sıralı motorunu koruyor. Motor hacmi 1.160 cc olarak sabit kalırken, delik/ strok oranları 90 x 60,8 mm ve sıkıştırma oranı 13,2:1 olarak devam ediyor. Elektronik yakıt enjeksiyonu, elektronik gaz kelebeği üzerinden çalışıyor ve egzoz gazları, ön susturucu ile birlikte 3'lü paslanmaz çelik bir sistemden geçiyor. Yeni egzoz tasarımı, daha iyi bir kütle merkezleme sağlamak amacıyla geliştirilmiş. Genel olarak, Triumph mekanik ve elektronik açıdan ilgi çekici bir paket sunuyor. Anti-hopping debriyaj, yüksek kaliteli fren bileşenleri, bir Quickshifter ve günümüz spor motosikletleri seviyesinde bir elektronik sistemle donatılmış 6 eksenli IMU kullanılıyor. Tam dolu 15,5 litrelik deposuyla bu İngiliz sadece 199 kg ağırlığında. Süspansiyon bileşenlerinde, Triumph alüminyum köprü çerçeve ve tek taraflı salıncak kolu, elektronik ayarlı yeni Öhlins-SmartEC3 süspansiyon sistemi ve önde iki adet 320 mm diskli Brembo Stylema kaliperler kullanıyor. 17 inç jantlar, Pirelli Diablo Supercorsa SP V3 lastikleriyle (ön 120/70 ZR17, arka 190/55 ZR17) donatılmış. Dingil mesafesi 1.445 mm, kafa açısı 23,9 derece ve iz mesafesi 104,7 mm. Sele yüksekliği ise 830 mm. Ortalama 5,5 l/100 km tüketim ve 127 g/km CO2 emisyonları ile motor Euro 5+ normlarını karşılıyor. İngilizlere ayrıca, yakıt tüketimini düşürmek de başarıyla mümkün olmuş.

Yeni Speed Triple 1200 RS'in basın toplantısında Triumph mühendisleri oldukça bilgi vericiydi ve ilgi çekici teknik detaylar sundular. Elektronik süspansiyon konusunda Triumph işi şansa bırakmıyor. Hemen en modern yapılandırma seviyesini kullanıyorlar. Yeni Öhlins SmartEC3 süspansiyon sistemi, önceki yarı aktif Öhlins sistemlerine göre önemli bir gelişme sunuyor - Spool-Valve teknolojisi, geleneksel iğne valflerine göre 7 kat daha hızlı tepki veriyor ve klasik mekanik ya da önceki elektronik sistemlere göre önde ve arkada daha geniş bir ayar aralığı sunuyor. Bu, gerçek zamanlı olarak daha hassas sönümleme ayarlarına ve sürekli optimizasyon için çok pratik bir araca yol açıyor. Triumph teknisyenleri ayrıca, gidonun her iki tarafta 10 mm daha geniş ve 7 mm daha yüksek konumlandırıldığını, bu da kaldıraç etkisini iyileştirerek daha doğrudan bir kullanım sağladığını açıkladı. Motorda sadece elektronik iyileştirmeler yapılmakla kalmayıp, aynı zamanda vibrasyon seviyesini düşürmek için krank mili dengesi de yeniden çalışıldı. Lityum-iyon pil, geleneksel bir pile göre şaşırtıcı bir şekilde 2,3 kilogram tasarruf sağlıyor. Dikkat çekici bir diğer yenilik ise, dört ayar seviyesiyle çalışan ve optimum wheelie kontrolü için 20'den fazla parametreyi dikkate alan yeni ön tekerlek kaldırma kontrolü - gerektiğinde tamamen devre dışı bırakma imkanıyla. Safkanlar için ilginç bir detay: Opsiyonel Akrapovič egzoz, ağırlığı 700 gram daha azaltıyor.

Not: Spool-Valve teknolojisi, geleneksel iğne valflerine kıyasla daha hızlı tepki süresi sunarak süspansiyon ayarlarında daha büyük hassasiyet sağlar.

Yeni Speed Triple 1200 RS'in Öhlins SmartEC3 sistemi, geleneksel süspansiyonlara kıyasla pratikte pek çok kritik avantaj sunuyor. Mekanik sistemlerde farklı sürüş durumları arasında bir uzlaşma sağlanması gerekirken, yarı aktif sistem, her sürüş durumuna sürekli olarak uyum sağlar.

Pratikte bu şunu ifade eder: Bir viraj öncesinde sert fren yaptığınızda, sistem otomatik olarak ön tarafta sıkıştırma sönümlemesini artırarak dalmayı en aza indirir ve aynı anda arka tarafta geri tepme sönümlemesini güçlendirir. Virajdan çıkarken ise tersi gerçekleşir – arka tarafta daha fazla sıkıştırma sönümlemesi ve ön tarafta daha fazla geri tepme sönümlemesi uygulanarak geometri korunur. Bu, iç çizgiyi tutmayı kolaylaştırır.

Bu otomatik ayarlamalar son derece uyumlu bir şekilde gerçekleşir ve stabiliteyi, tutuşu, yol tutuşunu ve konforu artırır. Elektronik süspansiyon, aşırı durumlarda mekanik bir sistemin asla izin vermeyeceği kadar ekstrem sönümleme ayarları yapabilir.

Çalışma prensibi dikkate değer derecede hassastır: Sistem, 6 eksenli IMU ve diğer sensörler sayesinde motosikletin hangi sürüş durumunda olduğunu sürekli olarak tanır – düz sürüş, viraj öncesi frenleme, viraj içi ağırlık transferi veya virajdan çıkış. Her bir durum için farklı sönümleme ayarları uygulanabilir.

İnovasyonun kalbi, iğne valf yerine bir kayar valf mekanizması kullanan Spool-Valve teknolojisidir. Bu, daha geniş bir akış kesiti sağlar. İlk bakışta, OBTI (Objective Based Tuning Interface) biraz kafa karıştırıcı olabilir, çünkü sürücüye yedi farklı parametreyi ayarlama olanağı tanır: Ön çatal ve arka amortisör temel ayarları, fren desteği, hızlanma desteği, viraj desteği ve başlangıç hızlanması ve seyir için yeni parametreler. Avantajı: Sürücünün sıkıştırma ve geri tepme sönümlemesinin nasıl çalıştığını anlaması gerekmez, sadece motosikletin istenen davranışını ayarlayabilir – sistem doğru sönümleme parametrelerini uygular. Elinizi kalbinize koyun! Bu şeylerin sizi delirtmesine izin vermeyin. Ben şahsen önceden ayarlanmış modları kullanıyorum. Çünkü orada da uygun süspansiyon parametreleri ayarlanmış oluyor. Aranızdaki teknoloji meraklıları, dijital sistemlere dalmayı tercih edebilir. Diğerleri ise sadece uygun sürüş modunu seçer ve sistemi işi halletmeye bırakır!

Portekiz'deki test sürüşümüzde, yeni Speed Triple 1200 RS hem etkileyici güçlü yönlerini hem de günlük kullanımdaki ufak tefek zayıflıklarını ortaya koydu. Çoğu çekici Naked Bike'ta olduğu gibi, yağmurlu havalarda su sıçrama koruması yetersiz – ıslak yolda hızla su içinde kalıyorsunuz. Günlük kullanımda direksiyon açısı biraz sınırlı, bu da manevra yaparken fark ediliyor. Küçük bir estetik kusur: Aksi takdirde yüksek kaliteli olan Brembo fren sistemi, düşük hızlarda, örneğin bir kahve molasına yaklaşırken biraz utandırıcı bir gıcırtıya yatkın.

Buna karşılık, elektronik Öhlins süspansiyonu tamamen büyüleyici, etkileyici derecede geniş bir ayar aralığı sunuyor. Rahat bir şekilde süzülmek için birinci sınıf sürüş konforu ile sportif yol saldırıları için sıkı ayarlar arasında mükemmel bir denge sağlıyor. Yüksek donanım kalitesi, selede birçok ayrıntıda hissediliyor – hassas frenlemeden ince ayarlanmış elektronik sürüş yardımcılarına, debriyaja ve motorun duyarlı tepkisine kadar. Burada, detaylara olan sevgisiyle motosiklet uzmanları net bir şekilde çalışmış.

Motosiklet genel olarak zarif ve şık görünse de, diğer güç dolu Naked Bike'lar kadar agresif değil, yine de aşırı bir adrenalin kaynağı. Özellikle vurgulanması gereken nokta, çok yönlülüğü: Hem rahatça ve keyifli bir şekilde süzülebilir ve günlük kullanıma uygun bir motosiklet hissi verebilir, hem de hırslı sürücüler için son derece çevik, sportif bir sürüş makinesi olabilir.

Sürüş pozisyonu rahat, gidon pozisyonu düşünülmüş. Sadece 1,80 m'nin üzerindeki sürücüler için uzun turlarda diz açısı biraz dar olabilir – burada daha yüksek bir sele önerilir. Debriyaj biraz ağır çalışmaktadır, bu da şehir içinde narin kişiler için yorucu olabilir.

Yeni Triumph Speed Triple 1200 RS 2025'in selesinde otururken, önceki modeli de düşündüm. Yükseltmeye değer mi? Bu soruları birçok sahip tekrar tekrar soracaktır. İki şey çok net bir şekilde söylenebilir:

Birincisi: Rahatsız edici zayıf noktalar tam olarak iyileştirildi. Motor çalışması daha yumuşak ve gidon uçlarında neredeyse hiç titreşim yok. Elektronik süspansiyon da makineyi daha uyumlu hale getiriyor ve biraz sert ve haşin his tamamen ortadan kalkmış. Ayrıca düşük hızlarda artık hiçbir yük değişim tepkisi yok.

İkincisi: Yeni elektronik paketi gerçekten çok iyi. Süspansiyon artı sürüş yardımları son derece modern ve oldukça pratik.

Bu iki nokta önemli olanlar için yükseltme şart. Daha radikal veya sert bir makine arayanlar hayal kırıklığına uğrayacaktır. Makine, önceki modelden daha iyi sürüyor, ancak ne agresif ne de radikal hissettiriyor.

Bir motosikletin gerçek karakterini ortaya çıkaran şey, kusursuz güneşli günler ve mükemmel kavrama sağlayan asfalt üzerindeki sonsuz virajlar değil, kalp atışlarını hızlandıran ve duyuları keskinleştiren zorlu koşullardır - ve Portekiz, testimizin ilk gününde bunlardan bolca sundu. Kırsal yol test sürüşümüz, amansız yağmurla, kuvvetli rüzgarlarla ve virajlı geçişlerde düşman habercileri gibi pusuya yatan hain çakıllarla dolu melankolik bir düete dönüştü. Genellikle eğlence faktörünü en aza indiren ve deneyimli sürücüleri bile dikkatli olmaya çağıran bir durum.

Ancak tam da bu zorlu doğa koşulları, bu istenmeyen dayanıklılık testi sırasında, Speed Triple gerçek ruhunu ortaya koydu. On yıl önce benzer Power-Naked-Bike'larda böyle bir havada sürekli sürüş fiziği ve ilkel elektroniklerle mücadele ettiğimi canlı bir şekilde hatırlarken, yeni Triumph potansiyel dramayı şeffaf ve neredeyse rahat bir gösteriye dönüştürdü. Pek çok motosiklette genellikle güvenliğe yönelik isteksiz, performans düşürücü bir taviz olan Yağmur Modu, burada üç silindirin ham gücü ile zarif kontrol arasında ustaca bir uyumu ortaya koyuyor.

Elektronik Öhlins süspansiyonu özel bir övgüyü hak ediyor: Islak yüzeyde adeta ipeksi bir hassasiyetle süzülüyor, pürüzleri rahat bir şekilde emiyor ve genellikle sadece uzun süreli dostluklara özgü bir tür doğrudan güven sağlıyor. Ön ve arka tekerleklerle olan sezgisel bağ, ıslak asfaltta bile dikkat çekici şekilde bozulmadan kalıyor - değişen tutuşun her nüansını tehdit hissetmeden hissediyorsunuz.

Motorun kusursuz tepkisi – hem virajlara girerken sürüklenme sırasında hem de yük altında cesurca hızlanırken – sürücüyü neredeyse doğaüstü bir mükemmellikle sarıyor. Anti-Hopping debriyaj, bu topluluğu hassas çalışmasıyla tamamlıyor ve ıslak yolda vites küçültürken istenmeyen arka tekerlek tepkilerini önlüyor.

Mucizevi bir şekilde kuru ve sağlam asfaltta keyifli bir üç çeyrek saatin ardından ve yağmurla zorlu bir savaş sonrasında nihayet motosikletten indiğimizde, kendimi rahatsız edici bir gerçekle yüzleşirken buldum: Teknolojik mükemmelliğin günlük bir alışkanlık haline geldiği bir dünyada, bu motosiklet beni yine de gerçekten etkilemişti. Kalıcı bir olumlu hisle indim ve kendime nedenini sordum - belki de gelişmiş elektronik süspansiyonun ve akıllıca kalibre edilmiş sürüş yardımcılarının etkisi, bir rutin uzmanı olarak kabul etmek istediğimden daha büyüktür.

Test sürüşümüz sırasında ortaya çıkan birkaç eleştiri – sıkı dönüş manevraları için sınırlı direksiyon açısı, Naked Bikes için tipik olan arka bölgede yetersiz su sıçrama koruması ve düşük hızlarda zaman zaman gıcırdayan fren – bu dikkat çekici yüksek performans ve güvenilir günlük kullanılabilirlik birlikteliği karşısında önemsiz detaylar olarak solup gidiyor. Speed Triple 1200 RS, 2025 yılında bile bir motosikletin en zorlu koşullarda bile şaşırtabileceğini etkileyici bir şekilde kanıtlıyor.

Naked Bike pazarı geniş alternatifler sunuyor. Pratikte, BMW S1000R muhtemelen en yakın alternatif. Ancak BMW'nin süspansiyonu, Triumph'un çözümüyle boy ölçüşemez. BMW, kırsal yollarda biraz daha sakin bir izlenim verir - ki bu bir dezavantaj olmak zorunda değil. İşte iki motosikletin karşılaştırması.

Daha fazla güç, daha yüksek fiyat ama aynı zamanda pistte tur zamanı odaklı: Ducati Streetfighter V4 S 2025. Esasında bir yarış makinesi olan bu model, bir Naked Bike kılıfında. Triumph'un uyumlu yapısı için gerçek bir alternatif olmasa da, imaj ve görünüm açısından oldukça zorlu bir rakip. İşte karşılaştırma.

Portimao'nun zorlu arenasında, en deneyimli sürücüleri bile sessizliğe sürükleyen meteorolojik dalgalanmaların bir gösterisi sergilendi. Pist üzerindeki gökyüzü, sağanak yağmur, parlayan güneş ve makineleri aerodinamik sınırlarında zorlayan ıslık çalan rüzgardan oluşan gerçeküstü bir dram sundu. Bu sahnede, Triumph mekanikerleri yağmur lastikleri ile yol lastikleri arasında sonsuz bir geçiş içinde, sürekli değişken hava koşullarına uygun ayar yapmak için elleri sürekli hareket halinde, kendi telaşlı danslarını sergilediler. Başlangıç düzlüğü altın güneş ışığında yıkanırken, pistin arka kesimleri tufansı yağışlarla dolup taşarken, sahne adeta bir kozmik yönetmenin tek bir asfalt üzerinde birden fazla mevsimi aynı anda sahnelemeye karar verdiği bir sahne gibiydi. Bu zorlu koşulların ortasında, Speed Triple'ın gerçek özü açığa çıktı: Üç silindirli kalbinin 183 beygir gücü, kuru anlarda dizginlenmemiş bir ileri itiş vaat ederken, ıslak koşullarda asla tehdit oluşturmayan, daima hesaplanabilir bir güç kaynağına dönüşüyordu. Test sürücüleri arasında sözsüz bir farkındalık, rahat yüz ifadelerinde ve düşmelerin şaşırtıcı yokluğunda kendini gösterdi – bu, süspansiyon, elektronik ve şasi geometrisi arasındaki uyuma sessiz bir iltifat. Böylece, zorlu gün, evcilleştirilmiş teknoloji ile vahşi canavar arasındaki sınırları zarifçe bulanıklaştıran bir motosiklet için nihai bir onay damgası haline geldi – yalnızca sürücüsü özellikle istediğinde vahşiliğini serbest bırakan, güven veren bir araç.

Sonunda Portimão üzerindeki bulutlarla kaplı gökyüzü yerini çıplak bir maviye bırakıyor ve Speed Triple'ın ruhu da onunla birlikte değişiyor. Uzun süredir zincirlenmiş bir canavar gibi, nihayet zincirlerini kırmasına izin verilen 183 dizginlenemez beygir gücü, insan ve makineyi artık kuru olan pistte fırlatıyor. Pirelli Supercorsa SC2 – bu dramada şimdiye kadar kullanılmamış kahramanlar – kauçuk profillerini ısınmış asfalta geçiriyor ve brutal motor gücünü kinetik bir şiire dönüştürüyor. Start-finish düzlüğünün sonunda, acımasız karşı rüzgar öfkeli bir Titan gibi kaskı çekiştiriyor, omuzlardan çekiyor, göğse baskı yapıyor ve sürücüyü mekanik atından indirmeye çalışıyor. Bu, doğa gücü ile insan yapımı olanın ilkel bir çatışmada karşı karşıya geldiği temel bir mücadele.

Otuz dakikalık tur, öznel bir sonsuzluğa uzanıyor – üç silindirli kalbin yükü altında inleyen zincir ve fiziksel güçlere karşı isyan eden insan bedeniyle bir güç gösterisi. Ancak Speed Triple şimdi gerçek kişiliğini ortaya koyuyor: Ham gücüne rağmen, şaşırtıcı derecede iyi huylu bir varlık olarak kalıyor. Boyun rüzgarın altında protesto ederken, vücudun geri kalanı makineyle uyum içinde kalıyor. Fren bölgelerinde – insan ve makinenin en savunmasız olduğu kritik anlarda – ergonomi mükemmel bir pozisyonlama sağlıyor. Brembo Stylema'nın fren ankrajları hafifçe, ardından kararlılıkla, her zaman hassas bir şekilde dozlanabilir.

Seledeki hareket özgürlüğü – pistte çoğu zaman göz ardı edilen bir ayrıcalık – mühendislerin bir hediyesi gibi. Yanlış vücut duruşunun anında cezalandırıldığı Portimão'nun zorlu virajlarında bile, Speed Triple pürüzsüz bir yeniden konumlandırmaya izin veriyor. Üst gövde ve başın viraj çıkışında döndürülmesi, bir sonraki hedef noktasının ritüel olarak belirlenmesi, kutsal bir hafiflikle gerçekleşiyor.

Bu sırada çekiş kontrolü, 128 Newtonmetre'nin dizginlerini sürekli sıkı tutan görünmez bir yol arkadaşı gibi çalışıyor. Uyarı ışığının sürekli titreşimi bir başarısızlık işareti değil, dikkatinin görünür bir tezahürü. Wheelie kontrolü, daha genç sürücüler tarafından ön tekerlek yükselmeleri için geri çevrilmiş olsa da, benim gibi deneyimli sürücüler için de hoş bir koruyucu melek. Bu, elementlere duyulan saygının bir kabulüdür – şiddetli rüzgar, brutal eğimler, 199 kilogramlık bir devin yalnızca bir tekerleğinin yerle temas ettiği anın örtülü tahmin edilemezliği.

Islak bölgelerde – kuruyan asfalt denizinde sinsi adacıklar – elektronik Öhlins süspansiyonu gerçek ustalığını kanıtlıyor. Yüzeyi bir körün Braille yazısını okuduğu gibi okuyor, tutuşun her nüansını hissediyor ve güven uyandıran bir geri bildirime dönüştürüyor. İşte burada, Speed Triple'ın ikiliği ortaya çıkıyor: Klasik bir Naked Bike olarak kalıyor, ancak pistte saygı uyandıran bir yetenek sergiliyor. Ne İtalyan ve Alman rakipleri gibi saf bir pist açlığı ne de evcilleştirilmiş bir günlük araç – o, hem nazik kırsal yol virajlarında hem de Portimão'nun brutal asfaltında şiirlerini deklare etmeyi bilen bir orta yol şairi. Güçlü Naked Bike konseptinin çok yönlü bir yorumu, mutlak hakimiyeti değil, uyumlu dengeyi arıyor – ve gerçek ustalığını da burada buluyor.

• NISHUA NRX-3 Karbon Kask
• VANUCCI ART XX Tek Parça Deri Tulum
• VANUCCI RV6 Yarış Botları
• VANUCCI VSG-1 Yarış Eldivenleri

"Bugün gibi günlerde, biliyorsunuz ki, hızlı kararlar almak zorundayız. Kuruyan pistte yağmur lastikleriyle sürerken, ABS'yi bilerek 'Track' moduna aldım – bu size daha fazla fren gücü sağladı, elektronik erken müdahale etmeden. Çoğu kişinin bilmediği bir şey: Standart ABS'de %5 kaymada müdahale gelir, Track modunda ise arka tekerlek için %50'ye kadar izin veriyoruz! Bu, elektronik yumuşakça müdahale etmeden önce arka tarafı güzelce kaydırabileceğiniz anlamına geliyor. Çekiş kontrolünde 'Track' yerine 'Sport' modunda kaldım – bu bilinçli bir uzlaşma, çünkü iki üç hafif nemli virajda bu daha güvenliydi. Bu arada Speed Triple ile pist günleriniz için bir ipucu: Supercorsa SP ile hızlı sürücüler olarak 10-15 tur sonra bir performans düşüşü hissedeceksiniz, oysa SC2 yarış lastikleri rahatça 2 gün dayanır. Fark, yüksek sıcaklıklarda daha stabil kalan karışımda yatıyor. Pirelli SP lastikleriyle pistinizde sürüyorsanız, yine de 'Track' ayarını öneririm – bu şekilde motosikletten maksimum verimi alırsınız."