MV Agusta: İtalyan Efsanesinin Efsanevi Tarihi

MV Agusta! İlk ders: Agusta, Augusta değil. Bu marka öyle İtalyan ki, neredeyse espressonun kokusunu alabilirsiniz – son yıllarda Malezyalı, Amerikalı, Rus ve son olarak Avusturyalı sahiplerine ait olsa da. Motosiklet, spor ve lüksün birleştiği bir füzyon mutfağı!

MV Agusta'nın hikayesi, 1927'de uçak üreticisi Agusta'nın yan işi olarak ilk iki tekerlekli araçların üretilmesiyle başlar. Ancak İkinci Dünya Savaşı, odak noktasını tekrar havacılığa kaydırır. Savaşın sona ermesinin ardından, insanlara uygun fiyatlı ve basit bir ulaşım aracı sunmak amacıyla ilk MV Agusta motosikletleri ortaya çıkar. Barış antlaşması İtalya'nın savaş ekipmanları üretimini yasakladığı için, şirket motosikletlere odaklanır ve dünyadaki en ünlü motosiklet markalarından birinin temelini atar.

Başlangıç mütevazıdır: İlk makine, MV 98, o kadar sadedir ki, yanında bir Fiat Panda bile Lamborghini gibi görünür. İlk başta "Vespa 98" olarak adlandırılır, ancak Piaggio'nun bu ismi zaten tescil ettirdiği ortaya çıkar.

Buna paralel olarak, yarış sporuna olan tutku hızla gelişiyor. MV Agusta, seri üretim motosikletlerini yarışlar için modifiye etmeye başlar ve hızla ulusal ve uluslararası başarılar elde eder. Bu başarılar sadece bir yan etki değil, aynı zamanda marka kimliğinin temelini oluşturur: 37 dünya şampiyonluğu, 125 cc'den 500 cc kral sınıfına kadar neredeyse tüm sınıflarda zaferler ve John Surtees, Mike Hailwood ve Giacomo Agostini gibi efsanevi sürücüler markanın imajını şekillendirir.

Bu yarış DNA'sı doğrudan seri üretim motosikletlere aktarılıyor. 1965'te MV Agusta, MV Agusta 600 ile ilk kez yatay monte edilmiş dört silindirli bir motoru tanıttı. Evet, bu artık vazgeçilmez motor tasarımını Japonlar değil, MV icat etti. Ancak Kont Domenico Agusta, bu güçlü motorun başka ellere geçtiğinde MV fabrika sürücülerine rakip olabileceğinden endişe ederek MV Agusta 600'ü kasıtlı olarak zayıflatıyor. Sonuç: Büyük, köşeli farlarıyla "Kara Domuz" olarak adlandırılan ve o zamanlar en çirkin motosikletlerden biri olarak kabul edilen bir touring motosiklet.

Bu pek de şanslı olmayan temelden, 1960'ların sonunda markanın ilk gerçek spor efsanesi olan MV Agusta 750 S doğar. 72 beygir gücü, 25 litrelik bir depo ve 237 kg ağırlığı ile neredeyse 200 km/s hıza ulaşarak markanın yarış ruhunu seri üretim bir motosiklete taşır.

Başka bir model olan MV Agusta 750 S America, Amerikan pazarını fethetmeyi amaçlar. Ancak güçlü iyileştirmelere rağmen, çok daha uygun fiyatlı Honda CB 750 ile rekabet edemez. Japon motosikleti sadece 2.190 dolara mal olurken, İtalyan lüks makinesi tam 6.500 dolar istiyor.

Yarış pistindeki hakimiyetine rağmen, ticari başarı sağlanamaz. Çöküş, 1971'de Conte Domenico Agusta'nın ölümüyle başlar. Ardından İtalyan devleti müdahale eder, marka zorunlu yönetime alınır ve 1976'da motosiklet dünya şampiyonasından çekilir. 1978'de motosiklet bölümü tamamen kapatılır, çünkü daha kârlı olan helikopter işine odaklanmak istenir.

Ancak 1990'larda markaya yeni bir soluk gelir: Cagiva'nın arkasındaki Castiglioni Ailesi, MV Agusta'yı satın alır ve tasarım ikonu Massimo Tamburini, tarihin en güzel motosikletlerinden birini geliştirir: MV Agusta F4 750 Serie Oro.

F4 750 Serie Oro, 1997'deki tanıtımında büyük bir yankı uyandırır. 126 beygir gücü, 72 Nm tork, 275 km/s maksimum hız, tek taraflı salıncak, kafes boru şasi, ters dönen bir krank mili ve Michelangelo'nun Adem'i ile Raffaello'nun Madonna'sı arasında yer almayı hak eden bir tasarım ile dikkat çeker. Bugün MV ile özdeşleştirdiğimiz birçok tipik özellik, F4 ile kurulmuştur.

Ancak dikkat: F4, 1997'de tanıtılır ama 1999'dan itibaren üretilmeye başlanır. O zamana kadar MV markasının durumu zaten oldukça gergindir, başarı baskısı büyüktür ve eleştirel basın yıllardır ilk MV Agusta motosikletini beklemektedir. Claudio Castiglioni, "onun motosikletinin" performans göstermeye hazır olduğunu göstermek ister – hatta göstermek zorundadır – ve onu Monza pistinde eleştirel bir kitleye sunar. Geliştirici ekibi aslında sunumu daha az tam gaz geçişine sahip bir pistte yapmayı önerir, ancak Castiglioni prestijli Autodromo Nazionale di Monza'da ısrar eder. Ve gerçekten de basın test sürüşleri 2.000 km'yi sorunsuz tamamlar.

F4, pistte o kadar düzgün ilerler ki, bazı aşırı eleştirel gazeteciler hız göstergesindeki 265 km/s hızı sorgular. Çözüm mü? Uzun start-finish düzlüğünün sonunda bir radar cihazı, son şüphecileri de susturur ve Castiglioni rahat bir nefes alır. Önemli bir aşama zaferi elde edilmiştir.

Serie Oro tanıtılıp tüm birimler satıldıktan sonra, MV seri model olan F4 750 S'ye odaklanır. O andan itibaren F4, çeşitli geliştirme aşamalarından ve birçok sınırlı edisyondan geçmiştir, ancak her zaman aynı ruhu ve tasarıma olan sevgiyi korumuştur. Sonunda, son F4 Euro4 emisyon normuna boyun eğmek zorunda kalana kadar.

Ahırda altın bir atınız varsa, onun DNA'sını aktarmak istemeniz doğaldır. Böylece MV Agusta, kısa sürede F4 teknolojisine sahip çıplak bir versiyon hazırladı ve buna "BRUTALE" adını verdi – tabii ki bariz nedenlerle. Supersport kardeşiyle aynı motor ve şasi kullanılır, ancak naked-bike formatında. On yıllar boyunca Brutale, F4 ile paralel olarak gelişmiş, birçok farklı varyant ve özel versiyonla sunulmuş ve bugün ya 1.000 cc dört silindirli motor ya da 800 cc üç silindirli motor seçenekleriyle mevcuttur.

F4'ün naked versiyonu ve onun ardılları ne kadar "brutal" olsalar da, MV, performans ve tasarım açısından daha da radikal bir model yapmadan MV olmazdı. Bana göre, MV Agusta'nın Lamborghini ile ortak bir yanı var: "İnce" kelimesi sanki onların sözlüğünde yok.

Pandemi öncesinde, Ducati'nin V4 motorlu Streetfighter'ı yeniden doğurduğu dönemde, Varese'li İtalyanlar, dünyaya hypernaked konusundaki vizyonlarını gösterdi: MV Agusta Rush.

Adrian Morton'un ekibi tarafından tasarlanan Rush, tam anlamıyla bir güç gösterisi. Sadece 186 kg kuru ağırlığı ve 300 km/s üzeri maksimum hızıyla 208 beygir gücünden değil, aynı zamanda son derece dikkat çekici tasarımıyla da öne çıkıyor. Karbon arka tekerleği ya da gösterişli tasarlanmış kaplama parçalarını görmek, bu motosikletin bir ifade olduğunu anlamak için yeterli.

Başlangıçta planlanan 300 birimin her biri için fiyat yaklaşık 30.000 Euro olarak belirlenmişti. Ancak bugün, internet sitesinde 50.000 Euro'nun üzerinde bir fiyat aralığı görmek mümkün – hala birimlerin mevcut olup olmadığı belirtilmeden.

F4 kataloğunda yer almadığında, MV Agusta'nın programında tam kapalı bir spor motosiklet eksikti. Ancak, MV Agusta Superveloce 1000 Serie Oro'yu tanıttıklarında bu durum değişti – 800 cc F3 motoruyla başlayan konseptin bir ileri aşaması olan ve her açıdan yeni bir seviyeye ulaşan bir model.

Tasarım, markanın yarış makinelerinden ilham alan 800'lü MV'lerin çizgisine sadık kalıyor. Fütüristik hatlarına rağmen, geleneksel yuvarlak far, depo üzerindeki deri kayış ve klasik MV renkleri gibi retro unsurlar barındırıyor.

Superveloce 1000 kesinlikle büyüleyici, ama aynı zamanda son derece zarif – önceki bazı modeller için böyle söylenemezdi. Altın çerçevesi, altın jantları ve arka altında yer alan dört çıkışlı egzoz sistemi, efsanevi ilk F4 750'yi hatırlatıyor.

Elektronik Öhlins süspansiyon, Rush'taki ile aynı 208 beygir gücüne sahip motor ve en son teknoloji elektronik sistemlerle, sınıfındaki teknik olarak en etkileyici makinelerden biridir. 500 birimin her biri, İspanya'da 68.000 Euro ile Avusturya'da 82.000 Euro arasında bir fiyat aralığında satılmaktadır. Ve bu değer zamanla daha da artacaktır.

Bu etkileyici motosikletler ve onların abartılı özellikleri, MV Agusta'nın yeniden tam gücüne kavuştuğunu düşündürüyor. Ancak bu kaderin cilvesi marka için şans uzun sürmez. Son on yılda İtalyan motosikletlerinin geliştirme programını yöneten Brian Gillen, kısa süre önce Hintli TVS Grubu tarafından satın alınan İngiliz marka Norton'un yönetimini devralmak üzere markadan ayrılır. Ve bu, Castiglionis tarafından devralınmasından bu yana MV'nin üstesinden gelmesi gereken tek kriz değildir.

Özel MV Agusta iki tekerlekli araçlarının cazibesi ve 2004 yılında Will Smith ile birlikte “I, Robot” adlı Hollywood filminde yer alması gibi dikkat çekici görünümlerine rağmen, MV Agusta birkaç yıl sonra yeniden finansal sorunlar, sahip değişiklikleri ve büyük bir belirsizlikle karşı karşıya kalır. Bu, sadece motosikletlerle dolu bir pembe dizi gibidir.

• 2008'de Harley-Davidson markayı satın alır, ancak 2009'da tekrar satar.
• 2011'de Claudio Castiglioni vefat eder ve oğlu Giovanni MV'nin yönetimini devralır. Yeni 800 cc üç silindirli motor ailesi iyi satılır, ancak satış rakamları borçları ve bayi ağı ile yedek parça tedariki sorunlarını çözmek için yeterli değildir.
• 2014: Mali sıkıntıları aşmak için AMG, şirketin %25'ini satın alır. Belki de bu dönemde, Lewis Hamilton'ın Brutale ile MotoGP padokunda dolaştığını hatırlarsınız.
• 2016'da, son derece kritik bir durumda, MV'nin yeniden yapılanma yapması ve yeni bir yatırımcı bulması gerekir. Rus Black Ocean Group devreye girer ve 2018'den itibaren Timur Sardarov, İtalyan markanın CEO'su olur.
• Ancak durum, özellikle Covid pandemisinin karmaşasıyla zor kalır. Sonunda 2022'de Pierer Mobility (KTM), %25,1 hisseyi satın alır ve çoğunluk için bir satın alma opsiyonu ile bu 2024'te erken gerçekleşir ve Hubert Trunkenpolz yönetimi devralır.

MV için bir kez daha umut doğuyor. Büyük KTM Grubu, MV işini daha verimli hale getirmek ve motosikletleri daha güvenilir kılmak amacıyla Agusta motosikletlerini KTM yapısına entegre etmeyi planlıyor. Avusturya-İtalyan ortaklığından, oldukça sıra dışı bir MV modeli olan Enduro Veloce bile doğuyor.

Ancak, artık bildiğimiz gibi, MV Agusta son sahibiyle de şanslı olamadı. KTM grubunun sözde gücü, 2024 sonbaharında birkaç hafta içinde buharlaşır, beklenmedik borç dağları birikir ve İtalyan lüks markası, KTM'nin hayatta kalma mücadelesinde ilk kurban olur. Şu anda MV Agusta'nın başına ne geleceği, kimin eline geçeceği, eski efsanevi MV modelleri ve Enduro Veloce gibi yeni yaratımların akıbetinin ne olacağı bilinmiyor. Tek umut, MotoGP'nin eski rekor sahibi, motosiklet pazarının Lamborghini'si, en ikonik motosiklet üreticilerinden birini yeniden ayağa kaldırmak için yatırımcıların hazır olmasıdır.

Bazen işler hızlı gelişir. 31.01'de Sardarov Ailesi'nin Art of Mobility S.A. aracılığıyla şirketin tam kontrolünü yeniden ele geçirdiği ve KTM ile ayrılığın resmen tamamlandığı duyuruldu. Eski ve yeni Rus CEO'nun bunun için ne kadar para ödediği belirsiz, ancak KTM, orta iki haneli milyon tutarında bir miktardan bahsediyor. Böylece MV'nin başarısı için sorumluluk yeniden Varese'de ve Sardarov son dönemdeki iyi rakamları daha da iyileştirmek istiyor. 2024'te MV Agusta, bir önceki yıla göre %116 büyümeye denk gelen 4.000 motosiklet satışı gerçekleştirdi. Ayrıca, yedek parça iş kolu %99 bulunabilirlik oranıyla rekor bir yıl geçirdi. Mevcut 219 aktif satış noktasının faaliyetlerine devam etmesi ve bu yıl 270 lokasyona genişlemesi planlanıyor.

Şirket bağımsız kalacak ve yenilikçi, özel motosikletlerin geliştirilmesine odaklanmaya devam edecek, Varese ise ürün geliştirme, üretim, satış ve servis için merkezi bir konum olacak. CEO Timur Sardarov, tam kontrolün geri kazanılmasının MV Agusta'yı güçlendirdiğini ve son yıllardaki yapısal iyileştirmelerin uzun vadeli başarıyı güvence altına alacağını vurguluyor. Sardarov Ailesi, şirketi, bayilerini ve ortaklarını desteklemeye ve MV Agusta'yı başarılı bir geleceğe taşımaya kararlı.

MV Agusta, sadece bir motosiklet üreticisinden daha fazlasıdır – o, motosiklet imalatının bir ikonudur. Tüm krizlere, sahip değişikliklerine ve mali zorluklara rağmen, MV tutku, motor sporları ve nefes kesici tasarımı birleştiren bir marka olarak kalır. Gelecek belirsiz olsa da, MV Agusta'nın hikayesi yaşamaya devam edecek – umarız ki başarılarla dolu yeni bir bölümle.