Evrim Üzerinden Devrim - Triumph Speed Twin 900 2025 Testte

Triumph'un "Street Twin" olarak bilinen motosikletinin, Triumph klasiklerinin en çok satan modeli olduğu bir sır değil. Triumph, bu modellerle Bonneville cazibesini dışa vurmayı ve karakteristik, erişilebilir motoru sayesinde bir klasik ikon haline gelmeyi başardı. Ancak Street Twin'in de bazı kusurları vardı. Sıkça, çok yumuşak bir süspansiyon, uzun boylu sürücüler için düşük bir koltuk yüksekliği ve yetersiz lastikler hakkında şikayetler dile getirildi. Yeni Speed Twin 900 ise sadece bu konularda değil, diğer bileşenlerde de yenilikler ve iyileştirmeler aldı.

Motosikletin kalbi rahat bir nefes alabilir, çünkü burada sadece homologasyon yapılmaktadır. 7.500 devir/dakikada 65 beygir gücü ve sadece 3.800 devir/dakikada güçlü 80 Nm maksimum tork üreten Paralel İkiz, beni de büyüledi. Street Triple'ın ancak yaklaşık 6.000 devir daha sonra ulaştığı bir tork, burada neredeyse başlangıçta sunuluyor. Vitesler sonuna kadar kullanılmak isteniyor, dolgun ses geniş bir gülümseme sağlıyor ve 6 vitesli şanzımanı burada bir saniye bile aramıyorum. Anti-hopping debriyaj hassas ve yumuşak çalışırken, beş vitesli şanzıman motorun karakterini vurguluyor. İki sürüş modu - Road ve Rain - duruma göre güç dağılımını optimize ediyor ve viraj ABS'si ve çekiş kontrolü ile bağlantılı. Ancak, 900'üncü versiyonun yüksek hız tutkunları için yapılmadığı çabucak anlaşılıyor. İlk üç vites güçlü ve canlıyken, beşinci vites daha çok otoyol etapları için bir yedek gibi görünüyor. Üst devir aralığında daha fazla güç arayan sürücüler, 1200 Speed Twin'i tercih etmelidir. Ancak günlük kullanım ve ara sıra yapılan geziler için 900'üncü versiyon fazlasıyla yeterli güç sunuyor. Düşük devirde sağlam bir itiş gücü arayan, bir viteste daha uzun süre kalmayı seven ve güçlü, otantik bir ses isteyenler Speed Twin'de kendilerini iyi hissedeceklerdir.

Çerçeve ve süspansiyonlar es geçilmemiş - neyse ki. Çünkü önceki süspansiyon ayarları, engebeli yollarda sürüşleri sallantılı hale getirebiliyordu. Marzocchi'nin daha sert 43 mm ters çatalı artık konforu feda etmeden daha sportif bir ayar sağlıyor. Önceki versiyonla karşılaştırıldığında, motosiklet daha sıkı ve hassas hissettiriyor. Özellikle virajlarda, hafif kullanımı ve kolay yön değiştirmesiyle dikkat çekiyor, bu da oturma pozisyonunu hızlı bir şekilde değiştirmeyi ve yönlendirmeyi zahmetsiz hale getiriyor. Arka kısımda, ön yüklemesi ayarlanabilir harici rezervuarlı (Piggy Back) stereo amortisörler kullanılıyor. 116 mm'lik süspansiyon mesafesi, konfor ve sportiflik arasında dengeli bir karışım sağlıyor. Motosiklet, engebeli yol yüzeylerinde bile stabil kalıyor ve önceki model gibi fazla sallanmadan güven veriyor.

Speed Twin 900 ayrıca iki alt borulu çelik merkez boru çerçevesi üzerine inşa edilmiştir. Bu yapısal prensip, yüksek stabilite ve dengeli bir sürüş davranışı sağlamayı amaçlıyor - ki bunu kesinlikle onaylayabilirim. Makine, her durumda hattı korumayı kolaylaştırıyor ve olumsuz sürpriz anları yaşatmıyor. Ayrıca, 216 kg'lık ağırlığı destekleyen alüminyum çift kollu salıncak da bulunuyor. Yeniden tasarlanan süspansiyon sistemi ile birlikte, hızlı ve agresif sürücüler için de çekici olabilecek çevik ve aynı zamanda güven verici bir kullanım sunuyor.

Güncelleme, selefinden daha modern ve belirgin bir şekilde değişmiş olarak kendini gösteriyor. Yeni depo daha ince ve köşeli bir tasarıma sahip – yuvarlak Bonneville formundan bilinçli bir uzaklaşma. Depodaki belirgin kesikler, bence, stil açısından geri kalan görünümle mükemmel bir uyum sağlıyor ve biraz daha fazla direksiyon açısı sağlıyormuş gibi görünüyor. Speed 400'de de bulunan bu şık aksesuar, daha çok stil geliştirme kategorisine giriyor.

Yanlardaki daha sportif tasarlanmış kaplama panelleri, düzenli, dinamik ve neredeyse zarif bir görünüm sağlıyor. Burada, Speed Twin 900'ün artık sadece şık bir retro motosiklet olmak istemediği, aynı zamanda form diliyle genç ve sportif odaklı sürücüleri de hedeflediği açıkça görülüyor. Bu gruba kendimi de dahil ediyorum.

Bu izlenim, renk paletiyle güçlendiriliyor: Klasik gri/gümüşün yanı sıra, altın vurgularla siyah ve beyaz-turuncu-mavi gibi daha dikkat çekici seçenekler de mevcut. Benim kaskım gibi uygun bir kaskla, her yerde kesinlikle dikkat çeker ve öne çıkarsınız. Renk seçenekleri arasında seçim yapmak benim için zor olurdu - hem gümüş klasik kaplama hem de saf beyaz versiyon benim için gerçek bir göz alıcı.

Bir diğer büyük artı, yeniden tasarlanmış LED ışık elemanları. Entegre gündüz farı bulunan yeni LED far, Bonneville serisinin daha pahalı modellerine benziyor, daha kompakt LED sinyaller ve daha küçük arka lamba ise düzenli görünüme katkıda bulunuyor. Her şey uyumlu görünüyor ve klasik formları modern teknolojinin avantajlarıyla birleştirerek etkileyici bir paket oluşturuyor.

Fren sistemi de yeniden tasarlandı. Önde, yüzer şekilde monte edilmiş 320 mm'lik bir fren diski ve radyal dört pistonlu kaliper, güçlü ve iyi dozlanmış bir fren performansı sağlıyor. Ancak arka fren biraz zayıf kalıyor: Ön frenle karşılaştırıldığında daha yetersiz hissediliyor ve etkili bir frenleme için daha güçlü bir basınç gerektiriyor. Sonuç olarak, arka freni neredeyse hiç kullanmadım ve daha çok motor ve ön frenle oynadım. Bir deneme tam frenlemesinde, ABS de erken devreye girdi, bu da motosikletin mekanik bir titreşimle tipik olarak kendini gösterdi. Bu nedenle, burada kendinizi güvende hissedebilir ve ani durumlarda işin bir kısmını Speed Twin'e bırakabilirsiniz.

216 kg ağırlığında ve 780 mm (önceki modele göre 15 mm daha fazla) sele yüksekliği ile Speed Twin 900, daha küçük boyutlu sürücüler için kolay erişilebilir olmaya devam ediyor. 760 mm yüksekliğinde opsiyonel bir sele mevcut olup, daraltılmış sele eğrisi ile birleştiğinde daha kısa bacaklar için aynı konfor ve güvenliği sağlıyor. 6,5 cm alçaltılmış dayanaklar, sportif ama daha az keskin diz açısı ve daha rahat sele, uzun sürüşleri uzun boylu adaylar için de keyifli hale getiriyor - bu, benim için de büyük bir adım oldu. 12 litrelik yakıt tankı biraz sınırlı olsa da, şehir içi kullanım ve kısa kırsal yolculuklar için yeterli. 200 km'lik günlük turumuzda, %80'i hızlı tempo ve dik yokuşlarla geçen bir sürüşte, tüketim yaklaşık 4,3 L seviyesinde kaldı. Günün sonunda yakıt almak gerekti - yani, yüksek bir seviyede şikayet edilecek bir durum yok.