Balkan Rallisi 2024 - Budapeşte'den Kotor'a

Rotamız bizi Macaristan, Sırbistan, Karadağ ve Hırvatistan'dan geçirdi. 1350 kilometreden fazla mesafede, toplamda neredeyse 20.000 metre yükseklik farkı olan dağlık bölgelerden geçtik. Uzun otoyol etapları, virajlı dağ geçitleri ve pitoresk sahil yollarının karışımı hem biz sürücüleri hem de sekiz makineyi zorladı. Rotaların ne kadar çeşitli olduğu özellikle etkileyiciydi: Macaristan'ın geniş düzlüklerinden Sırbistan'ın alpin dağ sıralarına, Karadağ'ın vahşi manzaralarına ve nihayet Hırvatistan'ın Akdeniz kıyılarına kadar.

Balkan Rallisi'nin açılışı Budapeşte'de gerçekleşti ve burada düzinelerce motosiklet başlangıç için hazırlık yaptı. Üniversitenin avlusu motorların sesiyle doluydu ve katılımcılar son hazırlıklarını tamamlıyordu. Başlangıç numaraları takıldı, GPS takip cihazları monte edildi ve brifingde yaklaşan etaplar hakkında en önemli bilgiler verildi. Hedef: Her parkuru "mükemmel zamanda" tamamlamak. Hedefe çok erken veya çok geç varanlar puan kaybetme riskiyle karşı karşıya kalıyordu. 1990'dan sonra üretilen araçlar da eşitlik sağlamak amacıyla küçük bir ceza puanı alıyordu. İlk durak, rallinin resmi olarak başlatıldığı etkileyici Wenckheim Şatosu'na götürdü. Burada zaman ölçümü başladı ve bu andan itibaren her kilometre önem kazandı.

Macaristan'dan Sırbistan'a giden rotamız, Avrupa'nın en eski şehirlerinden biri olan Belgrad'a, güney bölgelere açılan kapıya ulaştı. Eski kaleler ile modern sokakların karışımı büyüleyiciydi, ancak benim için gerçek macera, şehri geride bırakıp 2000 metre yükseklikteki Kopaonik Dağları'na doğru yola çıktığımızda başladı.

Virajlı yol, sürücüler ve araçlar için birçok zorluk sundu. Yol boyunca, distopik bir görünüme sahip terk edilmiş bir açık hava yüzme havuzunun önünde bir fotoğraf çekmek ve bir araba tavanına monte edilmiş eski bir motosikleti bulmak gibi iki fotoğraf görevi tamamlanmalıydı. Etap, hassasiyet ve kontrol gerektiren teknik olarak zorlu geçişlerle doluydu.

BMW R12'im bu zorluğu başarıyla atlattı, ancak ekipteki diğer motosikletler de bu zorlu yollarda güçlerini kanıtladı. Özellikle Yamaha XSR 900 ile Marcel ve Husqvarna Svartpilen 801 ile Mex, virajlı yolların tadını çıkarıyor gibiydiler, Philipp ise güçlü dört silindirli motoruyla ikonik Kawasaki Z900 RS üzerinde rahat ve kontrollü bir şekilde ilerliyordu.

Yol boyunca bulmacaları çözmek ve zamanla yarışmak her zaman bir motivasyon kaynağıydı - ve otel spa'sında rahatlatıcı bir akşam geçirme beklentisi, macera dolu günlük turlara güzel bir kontrast oluşturuyordu.

Rallinin en heyecan verici anlarından biri, ertesi gün Sırbistan'dan Karadağ'a geçişte yaşandı. Zaten birkaç saat boyunca yağmur ve soğukta sürüş yapmıştık, iki kez kaybolmuştuk ve bu yüzden moralimiz bozuktu. Seçtiğimiz rota, sadece yerel halk için açık olan uzak bir sınır kapısına götürdü. Grubun bir kısmının polisleri ikna etme ve geçiş izni alma girişimi başarısız olduktan sonra, sınır kapılarını dolanmaya karar verdik. İki saat önce başka iki ralli katılımcısının başarılı olduğu rüşvet seçeneğini kullanmak istemedik. Böylece, fark edilmeden kalma umuduyla motoru kapatarak 10 dakika boyunca virajlardan aşağıya doğru yuvarlandık. Sonunda bu mümkün olmadı, ancak çılgınca el kol hareketleri yapan sınır kontrol görevlileri de bizi durduramadı. Bir buçuk saat sonra yağmur ve soğuktan donmuş bir halde otel otoparkına vardığımızda büyük bir rahatlama hissettik – yağmur ve soğuğa rağmen gerçek bir macera!

Benim için Karadağ'daki sürüş, rallinin zirve noktasıydı. Derin kanyonları, dik kayalıkları ve turkuaz buzul gölleriyle Durmitor Milli Parkı, sürücü ve makine için gerçek bir sınavdı. Özellikle dünyanın en derin ikinci kanyonu olan Tara Kanyonu, dünyanın dört bir yanından insanları çekiyor ve kesinlikle seyahate değer. Dar, virajlı yollar tam konsantrasyon gerektiriyordu, ancak yine de gözlerimi muhteşem manzaraya kaydırmaktan kendimi alamıyordum. Bu, neden böyle bir ralliye katıldığınızı fark ettiğiniz anlardan biriydi – sürüş zorluğunun ve doğanın güzelliğinin karışımı.

Dağlardaki zorlukların ardından rota, Kotor Körfezi'ne doğru indi. Burada birdenbire Akdeniz havası hissedildi ve körfez etrafındaki güzel ama oldukça dar yollar bize sadece muhteşem manzaralar sunmakla kalmadı, aynı zamanda saf sürüş keyfi de yaşattı. Parıldayan su ve Kotor'un Venedik etkisindeki eski kenti, Karadağ'ın sert dağlarına büyüleyici bir tezat oluşturdu. Rallinin son akşamında, otelin muhteşem manzarasını çekimler için kullandık ve geleneksel Ralli Galası'nda sürücüler ve organizatörlerle yemek ve içki eşliğinde bir araya geldik. Mükemmel bir kapanış ve geri dönüş yolculuğundan önce her şeyi bir kez daha içine çekmek için harika bir fırsattı. Ne yazık ki dönüş yolculuğu pek güneşli olmadı ve ekibin bir kısmı otoyolda şiddetli yağmur altında gerçekten rahatsızlık yaşadı.

Balkan Rallisi 2024, sadece bir spor meydan okuması olmaktan öteydi. Avrupa'nın en etkileyici manzaralarından bazıları arasında bir yolculuktu, sürüş becerilerini geliştirme fırsatı ve insan ile makinenin sınırlarını test etme şansıydı. Her etap, ister teknik sınavlar, ister karmaşık navigasyon görevleri veya öngörülemeyen hava koşulları olsun, yeni sürprizler sundu.

Sonunda şu gerçeği anladık: Bu ralli, tüm yönleriyle bizi daha da yakınlaştıran benzersiz bir deneyimdi. Macera, sportif hırs ve Balkanların kültürel ve doğal güzelliklerini keşfetmenin karışımı, Balkan Rallisi 2024'ü iki teker üzerinde unutulmaz bir bölüm haline getirdi.