MV Agusta Superveloce 1000 Serie Oro Test

Varese Gölü, İtalya'nın kuzeyindeki Lombardiya bölgesinde yer alan, motosiklet sürücüleri için gerçek bir cennettir. Büyüleyici manzarası, virajlı yolları ve nefes kesici manzaraları ile bu bölge mutlaka görülmesi gereken bir yerdir. 90'lı yıllardan beri MV Agusta'nın sanat eserleri de burada, göl kıyısında üretilmektedir. Tam da burada, Superveloce 1000 Serie Oro ile sürüşüm başlıyor. Test-Route Ortasee kıyısında başlayıp Monte Mottarone'ye kadar devam ediyor, Calimoto'da sizin için takip ettim.

Monte Mottarone, Lago Maggiore ve Orta Gölü arasında görkemli bir şekilde yükselir. 1.491 metre yüksekliği ile bölgedeki en iyi manzaralardan birini sunar. Test günümüzde olduğu gibi daha açık günlerde, zirvesinden kuzeydeki Alplerin 4000'lik zirvelerine ve güneyde yayılan Po Ovası'na kadar görebilirsiniz ve zirveye kadar asfalt bir yol çıkar. Yol, sayısız virajla dağın tepesine doğru kıvrılarak çevredeki manzaranın etkileyici manzaralarını sunar. Rota çeşitlidir ve hem sürücüyü hem de makineyi zorlar. Virajlar ve keskin dönüşler, MV Agusta Superveloce 1000 Serie Oro'nun güçlü yönlerini tam anlamıyla ortaya koymak için mükemmel bir ortam sunmasa da, bu asil makinenin günlük kullanımda da iyi hareket edip edemeyeceğini ortaya çıkaran bir fırsat sunar.

MV Agusta Superveloce 1000 Serie Oro sadece bir motosiklet değil, iki tekerlek üzerinde bir rüya. İlk bakışta bile insana şu his geliyor: MV Agusta burada gerçekten özel bir şey yaratmış. Kanatlar, aksi takdirde bazen özensizce eklenmiş gibi görünse de, tasarımın ayrılmaz bir parçası. Tasarım şefi Stephane Zach ile yaptığım röportajda, beni havacılığı hatırlatan özel form dili hakkında konuştum. O ise bu çağrışımı sık sık duyduğunu, ancak projenin geliştirilmesi sırasında aslında MV Agusta'nın zengin tarihine, özellikle Tamburini dönemine geri döndüğünü belirtti. Kanatların bu motosiklette sadece bir trend olmadığını, aynı zamanda çok net bir görevi olduğunu vurguluyor. MV Agusta tarih kitabını karıştırırken, 70'li yıllarda GP500 modellerinde kullanılan kanatlardan ilham aldığını buldu, her ne kadar sadece Spa'da iki tur için kullanılmış olsalar da. Daha sonra yarış tarihinin ilk kanatları, motorlar yeterince güçlü olmadığı için tekrar kaldırılmak zorunda kaldı.

Burada, Horvath'ın Superveloce 1000 Serie Oro hakkında çok kapsamlı bir tanıtım raporu yazdığını ve bu rapora atıfta bulunduğumu belirtmek isterim. Aşağıdaki satırlarda, kırsal yollarda pratikteki sürüş davranışına değinmek istiyorum. Saygı, korku ve olası bir durumda yetersiz mali donanım nedeniyle, Superveloce 1000'in potansiyeline kıyasla oldukça yavaş bir hızda seyahat ettim. Zaten böyle bir roketi halka açık yollarda sınırlarında kullanmak mümkün değil. Bu nedenle, bir günlük kullanım testi geliyor.

Öhlins'in yarı aktif süspansiyonu, Superveloce 1000 Serie Oro'da da gerçek bir şiir gibi. Ayar, temel olarak dört sürüş modu ile uyumlu olarak yapılır. Custom modunda, ön ayarlardan memnun kalmazsanız, tüm parametreler bireysel olarak ayarlanabilir. Rotamız boyunca kırsal yollarda, Sport moduyla her zaman iyi idare ettim. Superveloce Mille, ön tekerlek için inanılmaz derecede doğrudan bir his sunuyor. Yol ile bir bütün olduğunuzu hissediyorsunuz. Aynı zamanda, elektronik sayesinde her durumda, bir önceki gün alışmak için sürdüğüm Superveloce 800 S gibi geleneksel olarak ayarlanabilir süspansiyonlardan daha fazla konfor sağlıyor.

Sürüş modları – Rain, Sport, Race ve Custom – hiçbir isteği karşılıksız bırakmıyor. Rain modu, yağmurda yumuşak ve güvenli bir sürüş sağlarken, Sport modu güç ve konfor arasında mükemmel bir denge sunar. Race modunda ise Superveloce tam potansiyelini gösterir. Pratikte, Sport modu idealdir, Race modundaki gaz tepkisi ise adından da anlaşılacağı gibi daha çok yarış pistine aittir. Tangenziale otoyolundaki bir bağlantı parçasında, 150 km/s hızdan itibaren gerçek eğlence başlıyor. Motosiklet inanılmaz derecede stabil hissediliyor ve göğüsteki hava yastığı adeta sizi taşıyor. Sportif oturma pozisyonu, özellikle otoyolun virajlı bölümlerinde hız yapma isteği uyandırıyor. Bu motosikletin yüksek hızlar için yapıldığını hissediyorsunuz. Lombardiya'da beni yönlendiren test sürücüsü, öğle yemeğinde bana Nardo'daki oval pistte 305 km/s hızda sol elini gidondan çekip ürün müdürüne bir fotoğraf gönderdiğini söyledi. MV Agusta'da stabilite konusu ciddiye alınıyor.

MV Agusta Superveloce Serie 1000 Oro'daki ayarlanabilir salıncak, özel bir vurgudur. İki farklı pozisyon kullanılabilir; ya ön tekerleğe daha fazla baskı yaparak ön taraf üzerinde daha fazla kontrol sağlanabilir ya da arka tekerleğe daha fazla baskı yaparak hızlanma sırasında daha iyi çekiş elde edilebilir. İki ayar, motosikletin sol tarafındaki ters çevrilebilir alüminyum plaka üzerinden birkaç dakika içinde adapte edilebilir.

MV Agusta Supersport'un zayıf yönlerine de değinmek istiyorum. Düşük hızlarda ısı gelişimi oldukça yüksek ve Enduro Veloce hariç tüm MV Agusta'larda olduğu gibi dönüş çapı orta boy bir otobüsle kıyaslanabilir. Alcantara ve deri kaplı, dikişli koltuk, uzun mesafe konforundan ziyade yüksek kaliteli görünümü ile daha fazla etkileyici.

Bir şeyi hemen baştan söyleyelim: Superveloce 1000 Serie Oro, “sadece” Euro 5 normunu karşılıyor, daha sıkı olan Euro 5+ normunu değil. Yine de, Akrapovic uzmanları tarafından 1000cc motor için özel olarak geliştirilen titanyum egzoz sisteminin muhteşem sesini ne kadar özgürce yayabildiği inanılmaz. Düşük devirlerde güçlü bir patlamayı dinlerken, orta devirlerde sert bir vibrato oluşur ve 5 haneli devirlerde melodik bir çığlığa dönüşür.

Dört silindirli motorun sağladığı basıncı, görsel destekle uyumlu olarak selede de hissedebilirsiniz. Prensip olarak, her zaman yeterli güç mevcuttur ve neredeyse hiç mekanik ses yoktur. Mottarone'de bulunan gibi son derece dar virajlarda, sıralı dört silindirin düşük devirlerden çıkması için birinci viteste bile biraz sabır göstermek gerekir. Ama sonra işler değişir! Dijital devir göstergesi hızla yükselir ve 16 radyal titanyum valf ve DLC kaplamalı kam mili sayesinde itiş gücü giderek daha da şiddetli hale gelir. 10.000 devirin üzerinde, her yerde bulunan V4 motorların bile nefes kesici olduğu bir havai fişek gösterisi başlar ve 14.000 devirde zirveye ulaşır.

Motorelektroniği en son teknolojiye sahip. Sekiz kademeli çekiş kontrolü, elbette eğim açısına bağlı olarak çalışıyor, ride-by-wire gaz tepkisi ise temiz bir şekilde ayarlanmış. Launch Control'ü denemeyi küfür olarak gördüm. Bunu mutlu sahiplerinin kendilerinin denemesi gerekiyor. Şaşırtıcı: Superveloce 1000, kullanımı sezgisel olan bir hız sabitleyiciye sahip.

Brembo'nun fren sistemi kesinlikle birinci sınıf. 320 mm ön diskler ve radyal monte edilmiş Stylema kaliperler güçlü ve hassas bir frenleme sağlar. Burada performans, bu yüksek hızlı yol sporunun amacına tam olarak uygundur. MV Agusta, otomobil dünyasından bir referans olarak Porsche'nin GT3 modelini göz önünde bulunduruyor. İnanılmaz derecede hızlı bir araç, pratik kullanım açısından da yeterli. Superveloce için özel olarak geliştirilen, yan tarafında kırmızı şerit bulunan Pirelli Diablo Supercorsa SP V4 lastik versiyonu, motosiklete ekstra bir göz alıcı özellik katıyor.