Kawasaki Ninja 1100SX SE 2025 w teście

Jazda testowa nową Kawasaki Ninja 1100SX SE (jeździliśmy wyłącznie modelem SE) odbywa się w spektakularnym otoczeniu na północ od milionowego miasta Barcelona, Viladrau, w Parku Naturalnym Montseny – raju dla motocyklistów. Ten park narodowy jest znany ze swoich krętych górskich dróg, stromych podjazdów i różnorodnych krajobrazów.

Sam dzień testowy był pogodowo wymagający, ale realistyczny: rano panowała gęsta mgła, która w działaniu przypomina mżawkę, drogi były mokre i śliskie, a ciemna szyba mojego HJC RPHA 71 Carbon nie ułatwiała sprawy. Temperatury wczesnym rankiem wynosiły około 2-5 stopni °C. Na szczęście przed punktem fotograficznym i wideo późnym przedpołudniem niebo się przejaśniło, co zapewniło lepszą widoczność i ciepło. Wyświetlacz Ninja pokazał aż 14 °C. Takie zmienne warunki stanowią idealne pole testowe dla sport touringów takich jak Ninja 1100SX, które muszą się sprawdzić nie tylko na suchej drodze, ale także w trudnych okolicznościach.

Kawasaki pozostaje wierna swojej filozofii projektowania, mimo zmiany nazwy, i w modelu Ninja 1100SX 2025 stawia na sprawdzone wartości: sportowość, stabilność i zdolność do dalekich podróży. Wizualnie nowa wersja niemal 1:1 przypomina swoją poprzedniczkę, a sportowa sylwetka z elementami nawiązującymi do supersportów celebruje nazwę Ninja. Wariant SE można rozpoznać dopiero na drugi rzut oka, ale dzięki szwedzkiemu złotu z tyłu oraz stalowym przewodom hamulcowym i podwójnemu układowi hamulcowemu Brembo, robi wrażenie przed kawiarnią. To samo dotyczy neonowych pasków na obręczach, które dobrze pasują do Kawa.

Również opcjonalne, kolorystycznie dopasowane kufry idealnie wpasowują się w sport touring. Co ciekawe: po zdjęciu bocznych kufrów, dzięki subtelnemu wkomponowaniu w pojazd, ukazuje się smukły tył bez wystających mocowań kufrów. Czy opcjonalna osłona siedzenia pasażera dla jeszcze bardziej sportowego wyglądu na maszynie sport touring jest potrzebna, to kwestia dyskusyjna. W każdym razie, jest ona dostępna obok wielu innych części w rozbudowanym asortymencie akcesoriów Kawasaki.

Serce modelu Ninja 1100SX to sprawdzony czterocylindrowy silnik rzędowy o pojemności 1.099 cm³. Wzrost o około 50 cm³ wynika z wydłużenia skoku o 3 milimetry - rezultat to 136 KM przy 9.000 obr./min i 113 Nm momentu obrotowego przy 7.600 obr./min. Nominalnie 1100-tka jest zatem o 6 KM słabsza od swojej poprzedniczki, która oferowała 142 KM przy 10.000 obr./min. W praktyce jednak silnik oferuje zauważalnie większy ciąg, szczególnie przy średnich obrotach. Zarówno moment obrotowy (o 400 obrotów) jak i moc maksymalna (o 1000 obrotów) są dostępne wcześniej w jednostce napędowej zgodnej z normą Euro 5+. Ta siła momentu obrotowego (+2 Nm) sprawia, że brakująca moc maksymalna w praktyce jest więcej niż zrekompensowana, a 1100-tka jest szybszym motocyklem. Tryby jazdy są dobrze znane, "Road" to tryb codzienny, oferujący dobry kompromis między rezerwami bezpieczeństwa a napędem, podczas gdy tryb "Sport" z wyraźnie bardziej powściągliwymi ingerencjami kontroli trakcji ma najwięcej sensu na dynamicznie pokonywanych odcinkach. Reakcja na gaz w modelu Ninja 1100 jest wzorowa i nawet w najostrzejszej konfiguracji łatwa do kontrolowania.

Biegi od 1 do 4 są sportowo krótko zestopniowane, co umożliwia dynamiczne przyspieszenia z ciasnych zakrętów. Dłuższe przełożenia na biegach 5 i 6 obniżają obroty na autostradzie, czyniąc z Ninja wygodnego towarzysza na długie dystanse. Jedynym mankamentem są wibracje czterocylindrowca, które na dłuższych odcinkach odczuwalne są w kończynach. Szczególnie pozytywnie wyróżnia się seryjny quickshifter, który umożliwia płynne zmiany biegów. Jednakże praca z dźwignią zmiany biegów przy dużych stopach (w moim przypadku rozmiar 45) wymaga pewnej delikatności, ponieważ przestrzeń między podnóżkiem a dźwignią zmiany biegów jest ograniczona.

Kawasaki zmodernizowało elektronikę w modelu Ninja 1100SX w kluczowych miejscach, chociaż w dokumentacji prasowej Kawasaki nie widać różnicy w zakresie funkcji w porównaniu do wcześniejszych wersji. Szczególnie kontrola trakcji działa teraz precyzyjniej, ponieważ nie ingeruje już poprzez przerywanie zapłonu, lecz bezpośrednio steruje przepustnicami, jak zdradził mi technik Kawasaki podczas kolacji. Rezultatem jest zauważalnie łagodniejsza interwencja, która sprawia, że motocykl jest bardziej stabilny i przewidywalny. Ulepszenia funkcji łączności, w tym sterowanie głosowe i nawigacja zakręt po zakręcie, nie mogły zostać przetestowane. Do nawigacji podczas popołudniowej jazdy testowej Kawasaki udostępnia urządzenie nawigacyjne TomTom.

W kwestii obsługi 1100-tki są pewne zastrzeżenia, które były już znane z modelu 1000SX i niestety nie zostały usunięte: Zmiana trybów jazdy pozostaje skomplikowana, ponieważ wymaga długiego przytrzymania przycisku przy zamkniętej manetce gazu. Tempomat, który na długich trasach jest przydatną funkcją i zasadniczo działa zadowalająco, nie pokazuje ustawionej prędkości na wyświetlaczu. To samo dotyczy seryjnie montowanych w wersji SE podgrzewanych manetek, która z trzech dostępnych opcji jest aktywna, można ustalić jedynie licząc migania przycisku. Kto myślał, że Ninja 1100SX SE będzie wyposażona w funkcje takie jak oświetlenie zakrętowe czy elektronicznie regulowane zawieszenie, jest w błędzie. Ten luksus zarezerwowany jest dla modelu Ninja H2 SX SE.

Nowe wyposażenie w modelu Ninja 1100SX (SE) zasługuje na szczególną uwagę, co nie jest trudne, ponieważ jest ono trudne do przeoczenia: Port ładowania USB-C na kierownicy. Ukryty jest pod dużą pokrywą o wielkości mniej więcej pudełka zapałek, nie mówię jednak o małych, standardowych zapalniczkach, lecz o dużych, które wystarczają na zapalenie wszystkich świec na średniej wielkości choince. Prawdopodobnie ta jednostka przetrwa mroźne zimno, ekstremalne upały, ulewne deszcze i grad, a nawet ataki nuklearne, ale do codziennego użytku wystarczyłoby bardziej subtelnie zintegrowane rozwiązanie.

Wersja SE wyróżnia się następującymi cechami i elementami wyposażenia w porównaniu do wersji standardowej:

• Hamulce: Zaciski Brembo-M4.32 w połączeniu z przewodami stalowymi zapewniają precyzyjną, mocną reakcję.
• Zawieszenie: Amortyzator Öhlins S46 z pokrętłem do regulacji napięcia wstępnego sprężyny zapewnia maksymalną dostosowalność i doskonałą wydajność tłumienia.
• Podgrzewane manetki: Szczególnie w zimne dni testowe, takie jak ten, sprawdzają się trzystopniowo regulowane podgrzewane manetki. Jednak nawet na najwyższym poziomie przy temperaturach około 2 °C osiągają swoje granice – na mroźne trasy wydajność ogrzewania nie jest wystarczająca.

Uwagi dotyczące hamulców i amortyzatora: Bez bezpośredniego porównania (wersja standardowa nie była dostępna do testu) między obiema wersjami modelu, nie można stwierdzić, czy dopłata za wersję SE jest uzasadniona. Poniższe wrażenia z jazdy dotyczą hamulców i zawieszenia w modelu Ninja 1100SX SE.

Z wagą 234 kg (o 1 kg lżejsza niż wersja standardowa), Ninja 1100SX SE nie jest gazelą, w związku z czym w ciasnych zakrętach zachowuje się nieco ociężale. Przyczynia się do tego również mocno zintegrowana z pojazdem pozycja siedzenia. Natomiast w długich łukach pokazuje swoje mocne strony i zachwyca imponującą stabilnością. Opony Bridgestone S23, które są montowane jako pierwsze wyposażenie, oferują doskonałą przyczepność, nawet na mokrych lub zimnych nawierzchniach można było korzystać z trybu Road. Opony wspierają doskonałe wyczucie przedniego koła, które oferuje Ninja.

Zawieszenie wersji SE wyróżnia się zrównoważonym zestrojeniem. Podczas gdy widelec Showa przekazuje krótkie uderzenia stosunkowo bezpośrednio do jeźdźca, wykazując tym samym niewielkie słabości w reakcji, sprawdzony i znany już z innych modeli SE Kawasaki amortyzator Öhlins-S46 punktuje delikatnym komfortem. Zasadniczo Ninja 1100SX SE jest trudna do wyprowadzenia z równowagi, to prawdziwy sport touring.

Idealnym dopełnieniem pakietu Ninja 1100 jest układ hamulcowy Brembo-M4.32 z przewodami stalowymi. Nawet przy bardzo szybkim tempie na drodze przez dłuższy czas, precyzyjny punkt ciśnienia na dźwigni nie przesuwa się ani o milimetr. Dobra wiadomość dla wszystkich, którzy lubią pracować z tylnym hamulcem w zakrętach: wzrost średnicy w porównaniu do poprzedniczki jest odpowiedzialny za teraz wyraźnie bardziej efektywne działanie hamulca na tylnej osi. Całkowita wydajność hamowania jest precyzyjnie dostosowana do 1100-tki i można ją uznać za absolutnie udaną.

Regulowana w czterech stopniach szyba, podobnie jak w modelu 1000, zapewnia dobrą ochronę przed wiatrem i pogodą podczas dłuższych podróży. Jednak przy niskich temperaturach w okolicach rąk i w kroku pojawia się lekki przeciąg, co zmniejsza komfort, zwłaszcza przy opadach i/lub niskich temperaturach. Mechanizm regulacji pozostawia niektórych kolegów w zakłopotaniu, ponieważ nie mogą znaleźć dźwigni. Doświadczony kierowca Ninja SX zna dyskretnie, niemal ukryty umieszczony dźwignię po prawej stronie pod wyświetlaczem, choć nie jest ona łatwo dostępna. Obniżenie pozycji szyby do bardziej płaskiej pozycji można wykonać jedną ręką, podczas gdy jej podniesienie podczas jazdy staje się wyzwaniem. Zgodnie z myślą bezpieczeństwa japońskich inżynierów, regulacja powinna odbywać się wyłącznie na postoju, dla wszystkich nieprzekonanych mam małą wskazówkę: tempomat pomaga.

Pozycja siedzenia jest wygodna dla średniego wzrostu kierowców i oferuje dobrą równowagę między sportowym charakterem a komfortem na długie dystanse. W Europie Ninja 1100SX (SE) jest standardowo dostarczana z wysokim siedzeniem, co daje obu modelom wysokość siedzenia 835 mm. Mniejsi kierowcy znajdą w akcesoriach również niższą wersję siedzenia o wysokości 820 mm. Pomimo sugerowanego kierownicy typu Krickerl, po godzinach w siodle nie obciąża zbytnio nadgarstków, a pozycja siedzenia jest stosunkowo wygodnie wyprostowana jak na sporttourer. Wysocy kierowcy mogą jednak narzekać na ostry kąt kolana, który ogranicza swobodę ruchu podczas dłuższych podróży.

Opcjonalne, dobrze znane i zamontowane podczas testu boczne kufry o pojemności 28 litrów na stronę są elegancko zintegrowane i bez problemu mieszczą kask integralny. Sprawiają, że Ninja 1100SX jest idealnym towarzyszem podróży, ale znacznie podnoszą całkowitą cenę motocykla. Dla tych, którzy wciąż nie mają wystarczająco dużo miejsca, w akcesoriach można zamówić również górny kufer w kolorze motocykla.

Zużycie paliwa według oficjalnych danych Kawasaki wynosi 5,7 litra, co jest mniej niż u poprzedniczki. Jednak podczas bardzo umiarkowanej jazdy rano nie udało nam się zejść poniżej 6 litrów według wskazań na wyświetlaczu, a przy sportowej jeździe wartość ta może szybko wzrosnąć do 7,5 litra, a przy jeździe z pasażerem prawdopodobnie jeszcze więcej. Rzeczywiste pomiary zużycia muszą zostać przełożone na testy w rodzimych warunkach, ponieważ motocykle były tankowane podczas przerwy obiadowej. W połączeniu z 19-litrowym zbiornikiem paliwa daje to zasięg od 250 do maksymalnie nieco ponad 300 kilometrów.

Bardziej odczuwalna jest stosunkowo niska ładowność Ninja 1100SX (SE), wynosząca zaledwie 195 kg. Może to być problematyczne dla kierowców z bagażem i pasażerem. Zwłaszcza podczas długich podróży, gdzie potrzebna jest odpowiednia przestrzeń oraz konfiguracja z bocznymi kuframi i kufrem górnym, pasażerowie nie powinni być zbyt ciężcy. To szkoda, ponieważ siedzenie w drugim rzędzie oferuje wygodne wyściełanie i zasadniczo wystarczającą ilość miejsca dla radości z jazdy we dwoje.

Ninja 1100SX 2025 będzie dostępna w Niemczech i Austrii od listopada 2024 roku w dwóch wersjach:

• Model standardowy: 15.295€ w Niemczech oraz 16.799€ w Austrii
• Model SE: 17.045€ w Niemczech oraz 18.545€ w Austrii

Wersja standardowa będzie oferowana wyłącznie w kolorystyce Metallic Carbon Gray/Metallic Diablo Black, podczas gdy wersja SE będzie dostępna w kolorach Emerald Blazed Green/Metallic Diablo Black oraz Metallic Matte Graphene Steel Gray/Metallic Diablo Black.