Test Ducati Panigale V4 S 2025

Tor wyścigowy Vallelunga niedaleko Rzymu jest wymagający zarówno dla jeźdźca, jak i motocykla. Szybkie i wolne odcinki, nachylone i lekko opadające zakręty, dużo czasu w pochyleniu - tutaj jest wszystko. Dlatego Ducati wykorzystało między innymi ten tor do rozwoju nowej Panigale V4 S 2025. Jej szczegóły techniczne opisaliśmy dla was TUTAJ. Podczas prezentacji jazdy możemy teraz przetestować motocykl w Vallelunga.

Zacznijmy od serca Panigale V4 S: silnika Desmo V4 o pojemności 1103 cm³. Według Ducati, mimo skomplikowanej homologacji Euro-5+, jego moc wzrosła z 215,5 do 216 KM, choć maksymalna moc osiągana jest teraz o 500 obr./min wyżej. Maksymalny moment obrotowy spadł o dwa niutonometry i wymaga teraz o 1750 obr./min więcej niż dotychczas. Mimo to, V4 wśród superbików, nie tylko dzięki dużej pojemności skokowej, jest prawdziwym "Drücker" i już od średnich obrotów bezlitośnie przyspiesza, a w pięciocyfrowym zakresie obrotów staje się absolutnie brutalny. Gdy wskaźnik LED nad nowym 6,9-calowym wyświetlaczem miga na zielono, jesteś blisko ogranicznika i świat wokół zaczyna się rozmywać. Po włączeniu kolejnego biegu za pomocą quickshiftera, wszystko przebiega tak samo: Panigale V4 S niezawodnie wygładza twarz swojego kierowcy lub kierowczyni również w 2025 roku. Dodawanie gazu, odkręcanie i zmiana biegów - wszystko działa lekko, precyzyjnie i bezpośrednio. Jedynie przy redukcji z drugiego na pierwszy bieg skrzynia biegów wymaga zdecydowanego impulsu, aby nie wylądować w niechcianym luzie.

Ważniejsze niż osiągi silnika było dla Ducati przy modernizacji modelu poprawienie prowadzenia motocykla, dlatego wprowadzono szeroko zakrojone zmiany w podwoziu. Przede wszystkim nowo zaprojektowana ergonomia ułatwia poruszanie się na motocyklu i zapewnia dobrą przyczepność do zbiornika paliwa i siedzenia w wymagających fazach hamowania i przyspieszania. Dodatkowo za szybą, mimo zmniejszonego oporu powietrza, odczuwalna jest znacznie większa ochrona przed wiatrem. Panigale V4 S wychodzi naprzeciw oczekiwaniom kierowcy w sposób, jakiego dotąd nie znaliśmy. Jej podwozie zapewnia wspaniałe wrażenia i krystalicznie czyste informacje zwrotne. Zmniejszona sztywność boczna i teraz dwuramienna wahacz, również zmodyfikowana główna rama oraz najnowszej generacji półaktywne zawieszenie Öhlins tworzą harmonijną całość i zapewniają nowej Panigale imponującą stabilność obok bardzo harmonijnego prowadzenia i obfitego mechanicznego przyczepności. Dobra wiadomość: znane "mieszanie" Ducati podczas ostrego przyspieszania w pochyleniu należy do przeszłości.

Na hamulcu Ducati również zyskała. Oprócz maksymalnie wydajnych i absolutnie wytrzymałych przez kilka szybkich okrążeń zacisków Brembo z Hypure oraz grubych tarcz 330 mm, teraz posiada system Race eCBS opracowany przez Ducati i Bosch. Ten system aktywuje w najostrzejszym trybie ABS (teraz jest ich siedem zamiast trzech) hamulec tylnego koła podczas mocnego dohamowania, co wyraźnie stabilizuje motocykl w pierwszej fazie hamowania. Ponadto eCBS utrzymuje ciśnienie hamowania na tylnym kole (oczywiście monitorowane przez ABS) aż do głębokiego pochylenia, co umożliwia lepsze "Turning". W praktyce oznacza to, że możliwe są ciaśniejsze linie z mniejszym nakładem sił, a tylni hamulec jest automatycznie używany tak, jakby robił to profesjonalny kierowca wyścigowy. Przy przejściu na normalny tryb Race-ABS różnica jest odczuwalna przez nieco mniejszą tendencję Panigale do wchodzenia do wewnątrz.

Elektronicznie Ducati teraz wprowadza DVS (Ducati Vehicle Observe) wywodzący się z MotoGP, który ma symulować ponad 70 czujników bez nowego sprzętu. Włosi nie zdradzają, jakie to czujniki, ale nie zaprzeczają, że na przykład na podstawie poślizgu, danych z IMU, ciśnienia hamulca i położenia manetki gazu określane są poziom przyczepności asfaltu i styl jazdy kierowcy. Podczas prezentacji jazdy nie zauważono żadnych specyficznych nowości w postaci rozszerzonej funkcjonalności asystentów, jednak elektronika działa ogólnie perfekcyjnie i z najwyższą precyzją. Nawet doświadczeni kierowcy czasami ledwo odczuwają interwencje kontroli trakcji i wheelie, a w ostrych ustawieniach pomocnicy poruszają się na granicy fizycznych możliwości - Wow!