Husqvarna Nuda 900 R Test używanego motocykla & Porady

Większość testów w 1000PS dotyczy nowych motocykli. Nie tylko dlatego, że są one w centrum naszej uwagi, ale również dlatego, że używane motocykle popularnych modeli są trudne do zdobycia. Kto chciałby powierzyć swoje ukochane, być może rzadkie cacko, w ręce gruboskórnych dziennikarzy? Jest jednak jedno miejsce, gdzie używane motocykle są dostępne w takiej liczbie, że i my możemy się do nich dobrać. Kamerzysta Schaaf i ja podróżujemy do Filderstadt na południe od Stuttgartu. W bezpośrednim sąsiedztwie lotniska czeka na nas Limbächer, największy dealer motocykli w Europie. Tylko tutaj, w największym z pięciu oddziałów w Niemczech, piętrzy się około 2000 jednośladów wszystkich marek. Łącznie około 5000 motocykli rocznie trafia do nowych właścicieli, w tym również bardzo rzadkie modele, których gdzie indziej długo by się szukało. Husqvarna Nuda 900 R jest jednym z takich rzadkich egzemplarzy, zwłaszcza jeśli ma się pewne wymagania co do przebiegu i stanu maszyny.

W 2007 roku marka Husqvarna zostaje przejęta przez BMW, aby bawarski koncern mógł budować motocykle drogowe z dala od własnego, nieco nudnego wówczas wizerunku. I pierwsze model tych nowych, ekscytujących i emocjonalnych motocykli Husqvarna od razu przyciąga uwagę. Na światło dzienne wychodzi Nuda 900. Za porywający, a niekiedy polaryzujący wygląd odpowiadają włoscy projektanci z Varese, gdzie Nuda jest montowana. Technika pochodzi jednak w dużej mierze z hal BMW. Silnik Rotax twin modeli F 800 zostaje rozwiercony do pojemności 898 cm³ i otrzymuje przesunięcie czopa korbowego o 45°. Dzięki wynikającemu z tego przesunięciu zapłonu 415°/305° twin imituje silnik V2 o kącie 45°, co nadaje jednostce napędowej ekscytujący, surowy charakter. Silnik Nuda osiąga moc 105 KM przy 8.500 obr./min i potężny moment obrotowy 98 Nm przy 7.000 obr./min. Ta imponująca moc jest połączona ze sportowym podwoziem, niską wagą i geometrią pojazdu przypominającą Supermoto. Wynikiem jest Funbike jak z książki, zwinna łowczyni zakrętów, która od razu przyciąga uwagę. Mimo ogólnego podziwu sprzedaż utrzymuje się jednak na ograniczonym poziomie, a po kilku latach wewnętrzna konkurencja staje się dla władz BMW zbyt duża, więc w 2013 roku Bawarczycy sprzedają markę Husqvarna firmie KTM, gdzie pozostaje do dziś. Produkcja serii modeli Nuda kończy się jednak nagle i staje się niechcianym dzieckiem, za które nikt nie czuje się odpowiedzialny.

Dawniej jak i dziś, jeśli ktoś chce kupić Nuda do sportowej jazdy po zakrętach, powinien sięgnąć po wersję R. Standardowa wersja również oferowała dużo radości z jazdy, ale tylko w pełni regulowane zawieszenie Nuda 900 R dawało duże korzyści, zwłaszcza że zawieszenie w wersji seryjnej było dość twardo zestrojone. Oprócz wysokiej jakości, w pełni regulowanych elementów zawieszenia, Nuda 900 R oferuje również lepsze hamulce Brembo, prostszą, jednoczęściową kanapę oraz krótsze przełożenie. Wizualnie R-Nuda jest łatwo rozpoznawalna dzięki czerwonym zamiast czarnych owiewkom. Na koniec warto wspomnieć o karbonowych elementach przy wydechu Nuda 900 R.

Nasza testowa Nuda to również model R, który został po raz pierwszy zarejestrowany w 2014 roku, więc należy do ostatnich serii Nuda z ABS Bosch, który pojawił się od 2013 roku. Ma na liczniku nieco ponad 45.000 km i jest dostępna u Limbächera za 8.489 €. Bardzo cieszymy się na test ekskluzywnej Husqvarny, ale niestety jesteśmy w złym miejscu o złym czasie. Nasz teren testowy, zazwyczaj piękna Jura Szwabska, jest nawiedzany przez powódź stulecia, od kilku dni nieprzerwanie pada deszcz, a między zamkniętymi drogami i zalaniami jazda motocyklem to ostatnia rzecz, którą powinno się tutaj robić. Jednak kalendarz jest napięty, szanse na nagranie u Limbächera są rzadkie, więc musimy to zrobić. Nie chcemy narzekać na brak komfortu, bo w końcu jesteśmy uprzywilejowanymi dziennikarzami motocyklowymi, którzy są opłacani za jazdę motocyklem, podczas gdy wokół nas ludzie walczą z wodą o swoje mienie. Życzymy wszystkim dotkniętym, aby dobrze przetrwali to ekstremalne zjawisko pogodowe. Niemniej jednak, to jednocześnie dramat, aby prowadzić tak potężny motocykl jak Nuda 900 R, nie mogąc naprawdę poczuć jej mocy. Drogi są mokre, czasami jedziemy z widocznością poniżej 20 m w białą ścianę, a przy 11°C trudno myśleć o ostrych zakrętach. Jednak faza złej pogody powoli dobiega końca i pod koniec dnia jazdy udaje nam się zobaczyć słońce i znaleźć kilka w miarę suchych zakrętów. Ponadto Husqvarna Nuda 900 R jest interesującym motocyklem także poza głębokimi zakrętami.

Już przy wsiadaniu zauważysz, że nie jest to motocykl dla niskich kierowców. 870 mm to imponująca wysokość siedzenia, ale wąska talia i krótki promień kroku nieco łagodzą tę liczbę. Ponadto, zbiornik paliwa o pojemności 13 litrów nie znajduje się, jak zwykle, między kierownicą a kierowcą, lecz rozciąga się głęboko pod siedzeniem, co korzystnie wpływa na rozkład masy. Pozycja siedząca na Husqvarna Nuda 900 R jest ekstremalnie eksponowana. Właściwie już KTM Duke, który również zabraliśmy jako motocykl porównawczy z Nuda, był dla mnie punktem odniesienia w tej kategorii. Jednak na Nuda siedzisz jeszcze bardziej na motocyklu niż w nim, wyciągasz ręce w dół do bardzo szerokiej i prostej kierownicy, podczas gdy nogi spoczywają na dość wysoko umieszczonych podnóżkach. Tułów lekko pochyla się do przodu, ale pozycja siedząca pozostaje zasadniczo wygodna. Gdy tylko ruszysz i skierujesz się na pierwsze zakręty, od razu poczujesz chętne zachowanie przy skręcaniu, które w połączeniu z ergonomią wręcz prosi się o technikę dociskania i ciasne zakręty. Pomimo braku trybów jazdy i kontroli trakcji, silnik jest jednak na tyle kulturalny, że podczas codziennych przejażdżek lub cruisingu nie sprawia żadnych problemów. Ogólnie rzecz biorąc, Husqvarna Nuda 900 R jest zaskakująco łatwa do prowadzenia, tylko sportowo twarde siedzenie, sztywno zestrojone zawieszenie i ciężko pracujące sprzęgło nieco obniżają komfort jazdy.

Ale kto zwraca uwagę na komfort w Husqvarna Nuda? Bardziej interesujące są jej prowadzenie, ekscytujący wygląd i unikalny silnik. I właśnie ten ostatni oczarowuje nas już przy odpalaniu Nudy. Wywiercony Rotax Twin oferuje dzięki przesunięciu czopa korbowego wyjątkowe doznania dźwiękowe, które ledwo są tłumione przez ówczesną normę emisji spalin Euro3. Z agresywnym rykiem odpala, basowo bulgocze na biegu jałowym i wyzwala furiozalny ryk przy przyspieszaniu. Dźwięk z tłumika końcowego to zdecydowanie jeden z największych atutów Nudy 900. Kolejny punkt, który rozpala miłość do jednośladu, odczuwamy w ruchu. Bardzo chętnie kładzie się w zakręty, wymaga minimalnego wkładu przez szeroką kierownicę i pozostaje stabilna w pochyleniu dzięki sportowo twardemu zawieszeniu. Dzięki wyeksponowanej pozycji siedzenia, Nuda doskonale prowadzi się przez zakręty, a im ciaśniejsze zakręty, tym szerszy uśmiech pod kaskiem. Dodatkowo, dość żywotny, a jednocześnie mocny charakter silnika, w połączeniu z dźwiękiem, sprawia, że wręcz uzależnia się od krótkich impulsów gazu przed i po zakręcie. Pomimo agresywnego dźwięku i sportowego charakteru, silnik nie jest szorstki, lecz bardzo płynnie reaguje na gaz, co pozwala na precyzyjne użycie. Pełne wykręcanie biegów nie jest konieczne w przypadku tego Twina, ale za to ma bardzo mocny, doładowany środek, co idealnie pasuje do użytkowania Nudy na krętych drogach.

Patrząc na kartę danych Nuda 900 R, zauważamy, że jak na naked bike, ma ona nietypowo długie skoki zawieszenia, mianowicie 210 mm z przodu i 180 mm z tyłu. Wysoka wysokość siedzenia jest tego konsekwencją i możliwą wadą, jednak podwozie posiada wiele rezerw na nierówne drogi. Sportowe podwozie nie wykorzystuje jednak długiego skoku zawieszenia, aby zwiększyć komfort, lecz koncentruje się na stabilności i trzymaniu toru jazdy. W internetowych forach często czyta się, że zawieszenie Nuda jest dość wymagające w ustawieniu i laikowi trudno jest znaleźć optymalne ustawienia. Podczas naszego testu niestety nie mieliśmy wystarczająco dużo czasu, aby dokładnie zająć się regulacją zawieszenia, więc musimy ten punkt pozostawić bez komentarza. To, co jednak możemy potwierdzić, to że kombinacja emocjonalnego silnika, eksponowanej pozycji siedzenia i zwięzłego podwozia bardzo dobrze harmonizuje i ekstremalnie chętnie, szybko i precyzyjnie podąża za linią jazdy.

Oczywiście, przy każdym motocyklu używanym trzeba porozmawiać o znanych problemach i technicznych słabościach. W przypadku Husqvarna Nuda 900 powtarzające się problemy są ograniczone i ogólnie uważa się ją za dość niezawodną. Można jednak znaleźć drobne usterki, takie jak to, że Nuda czasami ma tendencję do nagłego gaśnięcia na biegu jałowym lub podczas postoju. Zwykle jednak natychmiast się uruchamia i, o ile ten problem nie występuje zbyt często, właściciele Nudy uważają to za normalne. Inne problemy często dyskutowane na forach to kiepskie opony seryjne, wahacze z luzem, problemy z przegrzewaniem, nieszczelne ramy i cieknąca pompa wodna z powodu nieszczelnych pierścieni grafitowych. Na te słabości należy zwrócić uwagę przy zakupie używanego motocykla, ale wszystkie one nie występują zbyt często. Jednak Nuda ma jeden duży problem. Części zamienne i specyficzna wiedza mechaników na temat Nudy są trudne do zdobycia, ponieważ żaden producent nie czuje się odpowiedzialny za ten model. BMW odsyła do KTM, KTM do BMW, a właściciel Nudy pozostaje zagubiony pośrodku.

Jednak jak wygląda sytuacja na rynku wtórnym? Osoby zainteresowane Husqvarną Nuda 900 muszą sięgnąć głębiej do kieszeni, zwłaszcza jeśli chodzi o model Nuda 900 R. Ze względu na swoją rzadkość i jednocześnie dobrą reputację, modele Nuda od lat utrzymują stabilne ceny. W Austrii trzeba zapłacić od 8.500 do 10.000 € za Nuda, w Niemczech ceny wahają się od 6.000 do 10.000 €, przy czym tańsze egzemplarze mają już przejechane ponad 50.000 km. Wszystkie aktualne ceny i oferty dotyczące Husqvarna Nuda 900 dla Szwajcarii, Austrii i Niemiec można znaleźć tutaj.