Kawasaki Ninja ZX-10R 2015 vs. Kawasaki Ninja ZX-10R SE 2018

De Kawasaki Ninja ZX-10R 2015 en de Kawasaki Ninja ZX-10R SE 2018 hebben veel overeenkomsten op het gebied van motor en aandrijflijn. Beide modellen hebben een in lijn motor met een boring van 76 mm en een slag van 55 mm. Ze hebben ook hetzelfde motorvermogen van 200.1 HP en een compressieverhouding van 13. Beide modellen hebben 4 cilinders en een verplaatsing van 998 cc.

Op het gebied van wielophanging hebben zowel de 2015 als de 2018 modellen een omgekeerde telescoopvork aan de voorzijde. Deze vork kan worden aangepast voor compressie, voorlading en rebound. De achterwielophanging kan ook worden aangepast voor compressie, voorlading en rebound.

Kawasaki Ninja ZX-10R 2015

Wat betreft het frame hebben beide modellen een aluminium frame. Dit zorgt voor een goede balans tussen stijfheid en gewicht, wat belangrijk is voor een sportieve motorfiets.

Op het gebied van remmen hebben beide modellen dubbele schijfremmen aan de voorzijde. De remmen aan de voorzijde maken gebruik van radiale technologie, wat zorgt voor een betere remprestatie.

Wat betreft de afmetingen en gewichten hebben beide modellen een breedte van 120 mm voorbanden en een diameter van 17 inch. De achterbanden hebben een breedte van 190 mm en een diameter van 17 inch. De wielbasis van de 2015 modellen is 1115 mm, terwijl de wielbasis van de 2018 modellen 1440 mm is. De zithoogte van de 2015 modellen is 813 mm, terwijl de zithoogte van de 2018 modellen 835 mm is. Beide modellen hebben een brandstoftankinhoud van 17 liter.

Kawasaki Ninja ZX-10R SE 2018

De Kawasaki Ninja ZX-10R 2015 heeft enkele sterke punten, waaronder een geweldige basis voor racemotoren, een krachtige motor in het bovenste toerengebied en een goed chassis. Echter, het model heeft ook enkele zwakke punten, zoals een te lange overbrengingsverhouding, een motor met weinig vermogen in het lagere toerengebied en een tractiecontrolesysteem dat niet kan concurreren met de systemen van topmotoren.

De Kawasaki Ninja ZX-10R SE 2018 heeft enkele sterke punten, zoals veel vertrouwen in een goed functionerend pakket, een elektronische vering die een hoog rijcomfort biedt, zelfs tijdens snelle ronden op de Nordschleife, en zeer goede componenten in elk hoekje en gaatje. De geometrie, vering en stuurdempers passen ook goed bij elkaar. Bovendien is de motor krachtig en opgewonden in het bovenste toerengebied. Echter, het model heeft ook enkele zwakke punten, zoals een lange overbrengingsverhouding met weinig ronken in het toerenbereik, wat meer schakelbewegingen vereist dan je zou willen op een 1000cc motorfiets. Daarnaast wordt de informatie op het display in hectische situaties niet groot genoeg weergegeven en is de algemene indruk van hoge kwaliteit, maar niet meer up-to-date.