CFMoto 450MT Test in het motorparadijs Gran Canaria

Gran Canaria ligt voor de kust van Marokko en trekt aan met een gevarieerd landschap, milde temperaturen en ongelooflijk gave routes voor motorrijders. Niet voor niets wordt het eiland "het kleine continent" genoemd, want afhankelijk van de regio van het eiland beweeg je door kale rotswoestijnen, groene graslanden, met cactussen begroeide valleien, steile kloven en zelfs koele naaldbossen. Geografisch behoren de Canarische Eilanden tot Afrika, maar als deel van Spanje hebben ze een Europese munt en infrastructuur. Wij hebben Gran Canaria gebruikt voor een vroege winterontsnapping aan het begin van het seizoen 2025 en konden spannende motoren testen, zoals de BMW R 1300 GS Adventure, Moto Guzzi Stelvio en Yamaha Tracer 9 GT+, in een spectaculaire en veeleisende omgeving.

Ons startpunt voor deze reis was Las Palmas de Gran Canaria, waar we motoren huurden bij Canary Ride. De verhuurder biedt op zijn beide locaties op Gran Canaria en Tenerife een indrukwekkende selectie van meer dan 70 motoren aan. Deze variëren van grote machines, zoals de gloednieuwe BMW R 1300 GS Adventure, tot kleinere, wendbare motoren zoals de Ducati Scrambler of de Honda CL 500. Tijdens onze eenweekse tour hebben we verschillende motoren uitgeprobeerd en voor de laatste dag gekozen voor een interessante mix: naast de BMW R 1300 GS ADV en de Moto Guzzi Stelvio, viel de keuze ook op de CFMoto 450MT. Waarom deze beslissing?

Gran Canaria staat bekend om zijn ruige landschappen, bochtige wegen en smalle doorgangen. Vaak zijn de wegen slechts eenbaans of nipt tweebaans, met soms matige wegdekcondities en onoverzichtelijke bochten. Tijdens het hoogseizoen wordt dit alles bemoeilijkt door talrijke toeristenvoertuigen die vaak midden op de weg komen. In dit veeleisende terrein loont het om een lichtere motor te kiezen. Met een wendbare, kleine machine is het veel eenvoudiger om je door smalle wegen te manoeuvreren, veilig op je eigen rijstrook te blijven en snel te reageren in kritieke situaties. Ook keren op de steile bergwegen van Gran Canaria is met een lichtere motor veel minder inspannend.

De CFMoto 450MT is een lichte reisenduro die tijdens onze test 196,5 kg woog. Met iets meer dan 40 pk biedt ze een gebalanceerde mix van wendbaarheid en comfort, wat vooral op langere afstanden goed uitkomt. Natuurlijk zijn er lichtere motoren, vooral in andere voertuigsegmenten, maar de 450MT blijft een volwaardige reisenduro – een belangrijk voordeel als het gaat om comfort op lange afstanden of het monteren van bagagetassen. In tegenstelling tot kleinere naked bikes maakt de CFMoto 450MT het mogelijk bagage mee te nemen en biedt ze toch de wendbaarheid die in het bergachtige terrein van Gran Canaria zeer nuttig is.

Voordat we de bochtige wegen van Gran Canaria opgaan, moeten we eerst de reis zelf onder de knie krijgen. Ons startpunt – en de locatie van Canary Ride – bevindt zich in de eilandhoofdstad Las Palmas. Van daaruit leidt de route eerst door druk stadsverkeer, gevolgd door een kort stuk snelweg richting de bergen. Gran Canaria, het derde grootste eiland van de Canarische Eilanden, is weliswaar overzichtelijk genoeg om alle regio's tijdens een dagtocht te verkennen, maar biedt door zijn geografie toch een grote diversiteit. Een snelweg loopt bijna volledig langs de kust, terwijl het binnenland vooral bochtige wegen biedt die steeds verder de hogere regionen van het eiland in reiken.

De CFMoto 450MT bleek al tijdens de rit uiterst toegankelijk. Met een zithoogte van 800 mm is ze voor een reisenduro relatief laag, wat vooral voor kleinere rijders voordelig is. Haar typische reisenduro-geometrie met hoge voorkant geeft haar een volwassen uitstraling, en het verstelbare windscherm kan zelfs tijdens het rijden aangepast worden voor optimale windbescherming. De 17,5-liter brandstoftank biedt genoeg bereik om alle bestemmingen op Gran Canaria zonder tankstop te bereiken. Voor onze tocht heeft Canary Ride de motor ook uitgerust met een praktische topkoffer, zodat bagage gemakkelijk mee kon. De eerste etappe naar de bochtige wegen in de bergen duurde ongeveer 45 minuten – een aangename en vlotte rit. Maar het ware karakter van de CFMoto 450MT kwam pas naar voren toen we de kronkelige wegen van het binnenland bereikten...

Na de snelweg begint datgene waar Gran Canaria om bekend staat: een waar paradijs voor bochtenliefhebbers. Meteen duik je in de ontelbare bochtensecties die het eiland kenmerken. Daarbij bieden de soms extreem krappe bochten vaak bijna circuitwaardige asfaltbedekking, wat uitnodigt tot vlot doorrijden in hoge hellingshoeken. In de hoger gelegen regio's wordt het asfalt door vorst en weerinvloeden soms ruwer, maar het merendeel van de wegen is in uitstekende staat – perfect om volop te genieten van het rijplezier. De CFMoto 450MT liet hier zien wat ze op het gebied van rijgedrag te bieden heeft.

De CFMoto vereist aanvankelijk wat meer input via het brede stuur om het grote 21-inch voorwiel in een hellingshoek te krijgen. Maar na een lichte inkanteling in de bochten, blijft ze altijd stabiel. De lange veerwegen van 200 mm voor en achter zorgen voor comfort, egaliseren oneffenheden en raken zelfs bij sportief rijden niet snel van slag. Om nog meer stabiliteit te bereiken, hebben we de instelbare vering wat harder afgesteld, wat zich bij hogere snelheden en in bochten als een duidelijk voordeel bewees. Toch onthult de Chinese reisenduro ook een grotere zwakte in de krappe bochten.

Het hart van de CFMoto 450MT is een tweecilindermotor met een cilinderinhoud van 449,5 cm³. Deze levert 42 pk bij 8500 tpm en zet een maximaal koppel van 42 Nm bij 6500 tpm op de weg. In tegenstelling tot veel motoren in deze cilinderinhoudsklasse die op een eencilinder vertrouwen, biedt de tweecilindermotor van de CFMoto een hoger toerentallimiet. Hij vraagt om toeren zodra je sportiever wilt rijden: 6000 tot 7000 tpm is wel nodig, vooral als je, zoals ik, probeert bij te blijven met krachtigere machines. Maar dankzij de voorspelbare krachtontwikkeling en de lage vibraties doet de motor het ook bij hogere toerentallen goed. Het probleem ligt hier echter niet.

Een van de grootste zwaktes van de motor valt vooral in de veeleisendere rijsituaties op. Het respons van de motor bij het initiële opendraaien van het gas is uiterst ruw. Vooral in de top van krappe bochten of steile haarspeldbochten, waar je in lage toeren draait en precies uit de remfase wilt accelereren, komt dit probleem vaak voor. Zelfs met ervaren gashevelbeheer is de schok bij het gasgeven nauwelijks te vermijden. Deze schok kan zich in kritieke momenten negatief uitwerken, bijvoorbeeld wanneer er tegenliggers zijn of de weg bijzonder smal en uitdagend is. Een plotseling vermogenstoename op het verkeerde moment kan de rijlijn verstoren en ervoor zorgen dat je uit de bocht wordt gedreven. Met enige hulp van de lichtlopende koppeling en vooruitziend rijgedrag is dit probleem wel enigszins te verzachten, maar de constante lastwisselingen bij naar schatting meer dan 1.000 bochten op een dag rijden op Gran Canaria zijn behoorlijk irritant. Dit punt is geen kleinigheid, maar een aspect dat dringend voor toekomstige modelupdates moet worden geoptimaliseerd.

Een ander controversieel onderwerp is het motorgeluid. Indrukwekkend is dat de motor met zijn kleine cilinderinhoud een volwassen en bijna agressief geluid produceert – en dat met een standaard uitlaat. Voor liefhebbers van een sportief geluid kan dit een voordeel zijn, maar het constante geluidsniveau is een kwestie van smaak. Zelfs bij lage toerentallen blijft het geluid luid en indringend. Wie de voorkeur geeft aan een stille motor bij rustig rijden en pas bij hogere toerentallen meer geluid wil horen, zou op de lange termijn last kunnen hebben van dit hoge geluidsniveau.

Naast deze kritiekpunten zijn er ook positieve zaken te melden, vooral in het samenspel van de versnellingsbak en de koppeling. De versnellingsbak laat zich zowel met als zonder koppeling moeiteloos en nauwkeurig schakelen. De assist-koppeling is daarbij bijzonder licht en maakt een ontspannen handling mogelijk, zelfs in veeleisende rijsituaties.

Onze tocht bracht ons steeds hoger, tot aan de Picos de las Nieves – de zogenaamde "Met Sneeuw Bedeckte Toppen". Hoewel de naam enigszins misleidend is, aangezien hier zelden sneeuw ligt, bevinden we ons op bijna 2000 meter boven zeeniveau. Deze hoogte biedt niet alleen fantastische uitzichten, maar ook merkbare klimatologische verschillen. Een belangrijke vuistregel is: per 100 meter hoogteverschil daalt de temperatuur met ongeveer 1 graad Celsius. Dat betekent dat je op Gran Canaria binnen korte tijd van zomerse temperaturen van ruim boven de 20 graden aan de kust naar de koele berglucht met enkele graden boven nul kunt gaan.

Voor motorrijders is dit een cruciale factor die bij de planning van de uitrusting moet worden overwogen. Dit jaar hebben we vertrouwd op Ixs-producten, die vanaf 2025 het laagjessysteem tot de kern van hun filosofie hebben gemaakt. Alle materialen zijn elastisch en afhankelijk van de behoefte kunnen verschillende lagen snel aan- of uitgetrokken worden. Dit concept heeft zich als perfect bewezen voor de wisselende temperaturen op Gran Canaria. Dankzij de veelzijdige lagen konden we ons flexibel aan de omstandigheden aanpassen: van warme 30 graden aan de kust tot slechts 5 graden in de hooggelegen gebieden waren we altijd goed voorbereid.

Wie de hoogten van Gran Canaria beklimt, moet erop rekenen dat het net zo vaak bergafwaarts gaat. Het eiland is doorsneden door een netwerk van kloven en bergmassieven, die in elkaar verstrengeld lijken te zijn. Hierdoor volgen op- en afdalingen elkaar vrijwel constant op, vaak met extreem steile passages die nog uitdagender zijn dan de Alpenpassen – een bijzonderheid die mogelijk is door het ontbreken van sneeuw en ijs. Deze omstandigheden vereisen een motor die zowel bergop als bergaf veiligheid en controle biedt. De CFMoto 450MT beheerst dit in principe goed, maar vertoont ook zwaktes, vooral voor grotere rijders en wat betreft de remprestaties.

De zitpositie van de CFMoto is in principe ontspannen, en de zitting biedt met zijn aangename kuiltje goed comfort. Echter, grotere rijders stuiten hier op hun grenzen: al met mijn 1,85 meter stoten de knieën bij het bergaf rijden vaak tegen het bredere gedeelte van de tank en passen niet meer in de daarvoor bestemde uitsparingen aan de zijkant. Om dit te vermijden, moet ik naar achteren schuiven, wat echter resulteert in een duidelijke ontkoppeling van de voorkant en mijn armen zich bijna recht uitstrekken naar het stuur. Deze compromissen in de ergonomie zijn vooral merkbaar bij langere afdalingen en kunnen voor rijders boven de 1,85 meter op den duur wat ongemakkelijk worden.

Bij het bergaf rijden valt de voorrem van de CFMoto op – en niet per se in positieve zin. Deze lijkt ontworpen te zijn voor offroad-geschiktheid, wat zich uit in een zachte hendelbeleving en een eerder onduidelijk drukpunt. Hoewel de rem doseerbaar is, zou men op bochtige wegen met sterk verval meer remkracht en preciezer feedback kunnen wensen. De achterrem daarentegen overtuigt: hoewel deze wat hoog is gepositioneerd en de voet lichtjes moet worden opgetild, biedt ze krachtige en goed doseerbare vertraging. Haar sterkte compenseert de zwakheden van de voorrem en zorgt ervoor dat de remprestaties van de CFMoto 450MT in zijn geheel solide zijn – op voorwaarde dat men voor- en achterrem in combinatie gebruikt.

Na ongeveer 250 kilometer vol bochten en overwonnen hoogtemeters eindigt onze dagtocht op Gran Canaria. De CFMoto 450MT heeft gedurende de dag wel enkele zwaktes getoond, maar het rijplezier blijft in zijn geheel geweldig. Met haar solide rijgedrag, de aangename ergonomie en het comfort en langeafstandsgeschiktheid is ze een betrouwbare metgezel – en heeft ze ook in de bochten zeker plezier gebracht. De grootste stoorfactor is de onvermijdelijke lastwisselreactie bij het gasgeven in krappe bochten en haarspeldbochten. Ook valt me het voortdurende geronk van de einddemper negatief op, maar dat kan een kwestie van smaak zijn. Met de tijd schikt men zich in deze eigenaardigheden, en het adembenemende landschap van Gran Canaria maakt veel goed.

Of het nu de Roque Nublo is, het symbool van het eiland dat in het zonlicht schittert, of de ruige rotswanden van de Vallei der Tranen in het midden van het eiland met hun ruwe, spectaculaire schoonheid – Gran Canaria biedt extreem veel geweldige plekjes, uitzichten en routes op relatief klein gebied. Onder de vele genummerde wegen van Gran Canaria vonden we de GC-65, een fantastische route met vloeiende bochten en perfect circuit-asfalt, de GC-130, die prachtige uitzichten en leuke bochten biedt, en de beroemde GC-210 door de Vallei der Tranen, waarvan de ruigere maar adembenemende GC-606 aftakt, als bijzonder aanbevelenswaardig.

De spectaculaire mix van rijplezier, indrukwekkende landschappen en spannende wegen maakt Gran Canaria tot een echt paradijs voor motorrijders. Onze routes hebben we met Calimoto vastgelegd en je kunt ze via de volgende links eenvoudig navolgen:

• NastyNils favoriete tour op Gran Canaria
• Smalle paden, doodlopende wegen en geheime wegen
• De tour met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Tour in het Westen