Balkan Rally 2024 - Van Boedapest tot Kotor

Onze route voerde ons door Hongarije, Servië, Montenegro en Kroatië. Op meer dan 1350 kilometer doorkruisten we bergachtige regio's met in totaal bijna 20.000 meter hoogteverschil. De mix van lange snelwegtrajecten, kronkelende bergpassen en schilderachtige kustwegen stelde zowel ons als bestuurders als de acht motoren op de proef. Vooral indrukwekkend was hoe gevarieerd de routes waren: van de uitgestrekte vlaktes van Hongarije, via de alpine bergketens van Servië, tot de wilde landschappen van Montenegro en uiteindelijk de mediterrane kusten van Kroatië.

De start van de Balkan Rally vond plaats in Boedapest, waar tientallen motoren zich voorbereidden op de start. De binnenplaats van de universiteit was gevuld met het geluid van de motoren, en de deelnemers troffen de laatste voorbereidingen. De startnummers werden aangebracht, GPS-trackers gemonteerd, en tijdens de briefing werden de belangrijkste informatie over de komende etappes gegeven. Het doel: elke route in de "perfecte tijd" voltooien. Wie te vroeg of te laat de finish bereikte, riskeerde puntenaftrek. Voertuigen die na 1990 zijn gebouwd, kregen ook een kleine malus om voor gelijkheid te zorgen. De eerste stop bracht ons naar het indrukwekkende Kasteel Wenckheim, waar de rally officieel werd ingeluid. Hier begon de tijdmeting, en vanaf dat moment telde elke kilometer.

Vanuit Hongarije leidde onze route ons naar Servië, waar Belgrado, een van de oudste steden van Europa, de poort naar de zuidelijke regio's vormde. De mix van oude forten en moderne straten was fascinerend, maar voor mij begon het echte avontuur pas toen we de stad achter ons lieten en naar het Kopaonik-gebergte op 2000 meter hoogte reden.

De kronkelige weg bood talloze uitdagingen voor bestuurders en voertuigen. Onderweg moesten bovendien twee fotowedstrijden worden voltooid: een foto voor een dystopisch ogend, verlaten buitenzwembad en het vinden van een oude motorfiets die op een autodak was gemonteerd. De etappe werd gekenmerkt door technisch veeleisende passages, waarbij precisie en controle vereist waren. Mijn BMW R12 volbracht de uitdaging met gemak, maar ook de andere motoren van de crew bewezen hun kracht op deze uitdagende wegen. Vooral Marcel op de Yamaha XSR 900 en Mex op de Husqvarna Svartpilen 801 leken te genieten van de kronkelige wegen, terwijl Philipp op zijn iconische Kawasaki Z900 RS met de krachtige viercilindermotor ontspannen en beheerst onderweg was. Het oplossen van de raadsels langs de route en het rijden tegen de klok dienden altijd als motivatie - en het vooruitzicht op een ontspannen avond in het hotelspa bood een mooi contrast met de avontuurlijke dagtochten.

Een van de zenuwslopendste momenten van de rally vond de volgende dag plaats aan de grens van Servië naar Montenegro. We hadden al meerdere uren in regen en kou gereden, waren twee keer verdwaald en de stemming was dienovereenkomstig bedrukt. De gekozen route leidde ons naar een afgelegen grensovergang, die echter alleen voor de lokale bevolking bedoeld was. Na een eerste mislukte poging van een deel van de groep om de politieagenten te overtuigen ons door te laten, besloten we de grensposten te omzeilen. De optie van omkoping wilden we toch niet kiezen, ook al was het twee andere rallydeelnemers een uur eerder gelukt. We rolden dus 10 minuten zonder motor de haarspeldbochten af, in de hoop onopgemerkt te blijven. Dat was uiteindelijk niet het geval, maar de wild gebarende grenscontroleurs konden ons toen ook niet meer tegenhouden. De opluchting was enorm toen we anderhalf uur later doorweekt en verkleumd op de hotelparkeerplaats aankwamen – ondanks regen en kou een echt avontuur!

Voor mij was de rit door Montenegro het hoogtepunt van de rally. Het Durmitor Nationaal Park met zijn diepe kloven, ruige rotsen en turquoise gletsjermeren was een echte beproeving voor bestuurder en motor. Vooral de Tara-kloof, de op een na diepste kloof ter wereld, trekt mensen van over de hele wereld aan en is de reis absoluut waard. De smalle, kronkelige wegen vereisten volledige concentratie, en toch kon ik het niet laten om steeds weer mijn blik over het adembenemende landschap te laten dwalen. Het was een van die momenten waarop je beseft waarom je zo'n rally rijdt – de mix van rijtechnische uitdaging en de schoonheid van de natuur.

Na de uitdagingen in de bergen leidde de route ons naar de baai van Kotor. Hier werd het plotseling mediterraan, en de mooie maar vrij smalle wegen rondom de baai boden ons niet alleen spectaculaire uitzichten, maar ook puur rijplezier. Het glinsterende water en de door Venetië beïnvloede oude stad van Kotor vormden een magisch contrast met de ruige bergen van Montenegro. Op de laatste avond van de rally maakten we gebruik van het prachtige decor van het hotel om te filmen en kwamen we tijdens het traditionele rallygala bij eten en drinken samen met rijders en organisatoren. Een perfecte afsluiting en een geweldige kans om alles nog eens in ons op te nemen voordat we terugreisden. Helaas was de terugreis weinig zonnig en voor een deel van de groep echt onaangenaam door stortregen op de snelweg.

De Balkan Rally 2024 was meer dan alleen een sportieve uitdaging. Het was een reis door enkele van de meest indrukwekkende landschappen van Europa, een kans om rijvaardigheden te verbeteren en de grenzen van mens en machine te testen. Elke etappe bood nieuwe verrassingen, of het nu technische proeven, lastige navigatieopdrachten of onvoorspelbare weersomstandigheden waren.

Aan het einde blijft de conclusie: Deze rally was een unieke ervaring die ons met al zijn facetten dichter bij elkaar heeft gebracht. De mix van avontuur, sportieve ambitie en de ontdekking van de culturele en landschappelijke hoogtepunten van de Balkan maakte de Balkan Rally 2024 tot een onvergetelijk hoofdstuk op twee wielen.