TVS Ronin Test 2024

De Ronin is een van de zes motorfietsmodellen van de Indiase fabrikant TVS uit Mysore, die vanaf komende herfst in Italië en vanaf 2025 in andere Europese landen beschikbaar zullen zijn. Het is de enige motorfiets met retro designelementen en gaat door zijn licht noppenbanden en een paar offroad-georiënteerde onderdelen, zoals de motorschutz, richting het scrambler-segment. Dat was al genoeg om hem te kwalificeren voor onze A2-scrambler-tour in de Friulische Alpen.

In hun hart klopt een lucht-oliegekoelde enkelcilinder met een cilinderinhoud van 225 cc, die 20,4 pk levert bij 7.750 tpm en een koppel van 19,93 Nm bij 3.750 tpm. Passend bij dit bescheiden prestatieniveau zijn ook de overige onderdelen compact gedimensioneerd. Een dubbel wiegframe van staal, niet-instelbare USD-vork en monoveer, een vlak zadel met een zithoogte van slechts 795 mm en bescheiden, maar moderne elektronica, inclusief LC-display, LED-lichtelementen, smartphone-connectiviteit via Bluetooth/App en Urban & Rain ABS-modi - Alles samen komt met een volledig gevulde 14 liter tank op een gemeten gewicht van 162,5 kg. In tegenstelling tot de eigen, iets ruigere TVS Explor-banden, zijn de wielen meer gericht op het Naked-Bike-segment met 110-70-17 voor en 130-70-17 achter. Dus wat is het nu? Scrambler? Cruiser? Of toch Naked Bike? Bovendien heeft de TVS Ronin standaard een middenstandaard en verstelbare hendels. Over de veerwegen geeft de fabrikant helaas geen informatie, waardoor de prestaties in Scrambler-gebruik op onverharde wegen spannend worden, maar de Ronin biedt in ieder geval 181 mm bodemvrijheid, wat voldoende zou moeten zijn voor onze geplande grindpassen. Maar één ding tegelijk! Voor de Friulische Alpen stond eerst de rit op asfalt op het programma.

Niet verrassend gezien haar afmetingen, blijkt de TVS Ronin in het stadsverkeer een uiterst behendige motor te zijn. Met een bescheiden vermogen van net iets meer dan 20 pk en een relatief laag gewicht van 162,5 kg in volgetankte toestand, laat de machine zich moeiteloos door autokolonnes en druk verkeer manoeuvreren. De enkelcilindermotor met 225,9 cm³ cilinderinhoud is bijzonder goedmoedig en toegankelijk, terwijl de soepele vermogensafgifte en de licht bedienbare koppeling een nauwkeurige dosering mogelijk maken.

Vooral de lage zithoogte van 795 mm draagt eraan bij dat zelfs kleinere bestuurders probleemloos met hun voeten de grond kunnen bereiken. In de stad voelt de TVS Ronin zich erg op zijn gemak, genereert niet veel restwarmte en schakelt gemakkelijk. Ondanks het gematigde vermogen is de motor krachtig genoeg om snel te starten bij het stoplicht of vlot vooruit te komen op de stadsautoweg. Het subtiele, maar aangenaam knallende geluid van de motor vult het chique Neo-Retro-ontwerp van de TVS Ronin goed aan. Elektronica heeft de Ronin nauwelijks aan boord. Afgezien van de smartphone-connectiviteit spelen alleen de twee ABS-modi (Urban & Rain) een rol, waarmee je de regeling van het ABS kunt afstemmen op de wegomstandigheden. Dat kan in twijfelgevallen zeker van pas komen, maar het merendeel van de remmanoeuvres met de Ronin verloopt dankzij de goed afgestelde remmen sowieso zonder ingreep van het ABS, zelfs bij natte rails, putdeksels of zebrapaden in de stad.

Zodra je het stedelijke gebied verlaat en de wegen zich openen, vooral op de brede, Europese wegen, wordt een ander beeld zichtbaar. Je merkt dat TVS als Indiase fabrikant de Ronin voor andere omstandigheden heeft ontwikkeld. De Ronin is duidelijk een motor die niet primair is ontworpen voor de hoge snelheden van Europese wegen. Zodra de snelheid richting 100 km/u of hoger gaat, heeft de kleine 225,9 cc motor het merkbaar moeilijk. Een snelheid van ongeveer 90 tot 95 km/u is nog haalbaar, maar daarboven wordt het steeds moeilijker. Dit betekent dat je op de provinciale weg nog goed met het verkeer mee kunt komen, maar op de snelweg is de Ronin eerder misplaatst. Dit komt onder andere doordat er geen enkele windbescherming is.

Op de lange afstand, waar hoge snelheden geen rol spelen, maar het meer om ontspannen toeren gaat, toont de Ronin echter een sterke kant: de zithouding. Hier komt een zekere cruiser-invloed naar voren. Men zit zeer ontspannen, de kniehoek is bijna recht, de voetsteunen zijn ver naar voren geplaatst, het bovenlichaam blijft rechtop, en de armen zijn slechts licht gebogen en rusten ontspannen op het brede stuur. Ondanks de voordelige prijs van de Ronin is het zadel aangenaam gevoerd, zodat ook langere ritten geen problemen opleveren. Als je je overgeeft aan het ontspannende karakter van de Ronin, kun je daadwerkelijk lange afstanden comfortabel afleggen. En ook voordelig, want een ander groot pluspunt is het lage brandstofverbruik van de kleine motor. Met de 14-liter tank van de Ronin kom je moeiteloos meer dan 400 kilometer ver, wat op lange tochten uiterst praktisch is.

In tegenstelling tot de lange afstand komt de TVS Ronin echt tot zijn recht zodra de wegen bochtiger en smaller worden. Op kronkelige wegen ben je veel meer afhankelijk van momentum en een goede rijdynamiek, en precies hier speelt de Ronin zijn sterke punten uit. Natuurlijk ga je ook in dit terrein geen races winnen, maar het lage vermogen is hier geen groot probleem, omdat de Ronin in andere gebieden uitblinkt – vooral als je de lage prijs in gedachten houdt.

Een van zijn grote sterke punten is het zeer gewillige instuurgedrag. De Ronin kantelt met indrukwekkend gemak in de bocht, wat betekent dat wisselbochten of snel opeenvolgende, scherpe bochten niet alleen moeiteloos te nemen zijn, maar ook echt leuk zijn. Het snelle overzetten van de ene kant naar de andere werkt uitstekend, ook omdat het chassis, hoewel niet verstelbaar, voor deze prijsklasse verbazingwekkend stabiel is. Het brengt geen onrust in het voertuig, maar dempt lichte oneffenheden in bochten, zodat je met veel vertrouwen de bochten kunt nemen. Tegelijkertijd komt ook het comfort niet te kort.

De remmen van de Ronin zijn weliswaar niet uitzonderlijk, maar zeker voldoende. Het drukpunt van de voorrem is vrij zacht en vereist enige handkracht om een sterkere vertraging te bereiken. In combinatie met de fijn doseerbare achterrem is de remkracht echter absoluut in orde, vooral gezien de grootte en het gewicht van het voertuig. De Ronin is tenslotte geen zwaar volstrekkingsijzer.

Een zeker compromis ontstaat door het cruiser-aspect van de Ronin, met name door de lage en ver naar voren geplaatste voetsteunen. Hierdoor is de maximale leunhoek iets beperkt. Desondanks is het voldoende om flink plezier te hebben en een brede glimlach onder de helm te toveren.

Ten slotte bereiken we de Alpen, waar we op prachtige grindpassen stuiten en de subtiele offroad-ambities van de TVS Ronin op de proef stellen. Natuurlijk wordt al snel duidelijk dat de Ronin geen volwaardige offroad-motor is, wat al blijkt uit de technische gegevens – met name de ongeschikte wielafmetingen. Desondanks geven de noppenbanden en de motorbeschermplaat een zekere bereidheid voor los terrein aan.

Wat tijdens het rijden offroad meteen opvalt, is de beperkte ergonomie. De ver naar voren geplaatste voetsteunen maken het vrijwel onmogelijk om een functionele en comfortabele staande positie in te nemen. Het lichaam bevindt zich daarbij veel te dicht bij de voetsteunen, en zodra het bergopwaarts gaat of je onder gas iets wilt versnellen, ontbreekt de mogelijkheid om het lichaam naar voren te balanceren. Dit betekent dat je op de Ronin zittend verder moet rijden. Normaal gesproken ben ik in het offroad-gebied een fan van staand rijden, omdat dit meer controle over de motor geeft. Maar ik herinnerde me dat de Ronin als Indiaas voertuig waarschijnlijk meer onverharde wegen ziet dan de meeste adventure bikes in Europa. En alleen omdat je hem niet performant en staand in het terrein kunt bewegen, betekent dat niet dat hij op los terrein niet capabel is.

En zo was het ook. Zodra ik me erop ingesteld had om zittend over hobbels en stenen te tuffen en het rustig aan te doen, werkte het verrassend goed. We stuiten zelfs op een militaire weg die door zware regenval zwaar beschadigd was en waarvan het wegdek slechts provisorisch met losse steentjes en grover puin was voorbereid. Ook hier toont de Ronin zich verbazingwekkend capabel. Er is een groot gevoel van veiligheid wanneer de grond binnen handbereik is en je op elk moment met je voeten kunt afstappen en jezelf kunt helpen als je in de problemen komt. Tegelijkertijd is de gemakkelijk doseerbare, maar voldoende koppelrijke enkel ook een hulp. De bodemvrijheid van 181 mm is weliswaar niet overdreven veel, maar voldoende voor kleinere spelletjes en avonturen. Wanneer het terrein minder veeleisend wordt en je wat snelheid kunt maken, bijvoorbeeld op grindwegen, is het zelfs leuk om de kleine scrambler-cruiser in de bochten te drukken, gas te geven en misschien zelfs een kleine drift te maken. Echter alleen aan het einde van de bocht, want in de remzone voorkomt het niet uitschakelbare ABS dat het achterwiel gaat schuiven.