Harley-Davidson Pan America 1250 in de 1000PS Offroad Test 2024

Met de Harley-Davidson Pan America waren we te gast in het grootste Enduropark van Europa, het Red Stag terrein, in Rohr im Gebirge. Het uitgestrekte gebied, ongeveer een uur ten zuidwesten van de stadsgrens van Wenen, bood met 15 kilometer boswegen en 28 verschillende offroadpaden een perfecte testomgeving. Voor elk rijvaardigheidsniveau zijn hier voldoende mogelijkheden aanwezig om je een hele dag lang uit te leven. Met onze grote adventure bikes waren we voornamelijk op de bredere boswegen onderweg. Maar ook enkele groene trails (lichte moeilijkheidsgraad) hebben we in het testprogramma opgenomen om de grote en luxe motoren grondig aan de tand te voelen.

De Harley-Davidson Pan America 1250 heeft zich in onze offroad-test, in het Red Stag terrein, uitstekend bewezen. De ergonomische opzet is met de druppelvormige tank iets anders dan bij de concurrentie, maar maakt een snelle gewenning en ook een goede, actieve positionering op de motor mogelijk. Door de lange wielbasis en het relatief hoge gewicht is het een van de meest stabiele motoren in de test. In de grindpassages met lange bochten is dit zeker geen nadeel, de tractie op losse ondergrond was in combinatie met de grof geprofileerde banden eersteklas. Aan vermogen en koppel (152PS en 128 Nm) ontbreekt het de Revolution Max motor zeker niet. De goede doseerbaarheid vergemakkelijkt het rijden in het terrein. Het is echter belangrijk om hier de defensief werkende tractiecontrole uit te schakelen. Daarna trekt de Harley ook veeleisende hellingen soepel op. De semi-actieve demping bereikt zijn grenzen pas bij hoge snelheid en diepe golven op de bospaden, waar de 191 mm veerweg voor en achter volledig wordt benut. De schokbestendigheid van de Pan America was ook indrukwekkend: ondanks het een of andere contact met de grond bleef de motor, mede dankzij de beschermbeugels, grotendeels onbeschadigd. Waar is de kritiek? Een uitschakelbaar ABS zou wenselijk zijn voor serieuze inzet op onverharde ondergrond en ook de menuvoering zou in Milwaukee nog eens onder de loep genomen kunnen worden, deze is op sommige punten noch intuïtief noch logisch opgebouwd.

Harleys eerste grote stap in het off-road segment hoeft zich echt niet te verstoppen, maar er zijn wel een paar verbeterpunten. Dit geldt minder voor de rijdynamiek zelf, aangezien de motor mooi ronkt bij het gas geven, de ergonomie voor staand rijden acceptabel is en de lange wielbasis met het semi-actieve rijwielgedeelte voor stabiliteit zorgt. Echter, de Pan America vergeeft fouten die hobby-enduristen tussendoor maken niet zo goed. Of het nu is omdat je na een lichte val meteen foutcodes diep in de menu's moet zoeken en wissen, omdat anders niets meer werkt. Of omdat de afwerking van de Amerikaanse, vooral in vergelijking met andere motoren in de adventure bike topklasse, te wensen overlaat. Daar komt nog bij dat het hoge gewicht, dat in geval van een val heel plat op de grond ligt, mij als amateur in totaal wat terughoudend maakt voor ambitieuze routes met de Pan America.

Ik moet zeggen dat ik behoorlijk geïntimideerd was toen ik de Pan-Am in het grind op het enduro-terrein zag staan. Ik dacht bij mezelf: "Hoe moet ik met deze kolos fatsoenlijk door het terrein ploegen?" Goed, daar moet ik nu doorheen! Om echt vol gas te gaan en de Pan-Am in racemodus op de proef te stellen, moest ik natuurlijk mijn elektronische helpers uitschakelen. Door de vele rijmodi kon ik goed doorklikken en vond ik met de offroad-modus mijn gewenste instelling. Dan nog rechts op de stuurknop de TC-knop lang ingedrukt houden (werkt alleen bij draaiende motor) en genieten van het volledige vermogen zonder filter! Bijna trillend tilde ik de Pan-Am van de standaard en startte de beroemde V2 van Harley. Na de eerste paar haarspeldbochten in het terrein moest ik twee keer naar beneden kijken om te zien of ik ECHT op de Harley door het terrein scheurde. Want deze functioneerde buitengewoon goed! De sterke V2 liet me uit alle hoeken het grind door het terrein schieten alsof er geen morgen was, en kon dankzij de lange wielbasis en het lage zwaartepunt eindeloos lange voren in het grind trekken - staand welteverstaan! Zittend de bocht in gaan werd dan eerder een moedproef, omdat er helaas weinig gevoel voor het voorwiel was. Dit was te wijten aan de Harley-typische, ver naar achteren zittende positie. Maar bij echt offroad-rijden wordt er sowieso staand vol gas gegaan! Ook het rijwielgedeelte heeft me positief verrast, vrijwel geen doorslaan of op de grond komen ondanks de optische weelderigheid van de Harley, goed gedaan! Conclusie: Absoluut een fun-apparaat met driftverslavingspotentieel! Als je nu per se door zandduinen in Marokko of hard-enduro-paden in het bergland wilt scheuren, zit je met de Pan-Am snel aan de limiet. Daarentegen heb je des te meer plezier op grindpaden en veldwegen, wanneer de V2 langere voren trekt dan de tractor met zijn ploeg!

De intensieve testomstandigheden in het terrein waren optimaal geschikt om ook onze uitrusting op de proef te stellen. Wat betreft helmen vertrouwde de 1000PS-crew unaniem op de nieuwe Tour-X5 van Arai. De helm zit perfect uitgebalanceerd op het hoofd en gedraagt zich, ongeacht de snelheid, zeer neutraal in de wind. Het draagcomfort van de helm is over het algemeen als comfortabel te beoordelen. Over het gehele hoofdgebied ontstaat een stevig contactgevoel. Arai-typisch omsluit de bekleding ook zeer aangenaam de kaaklijn en bouwt geen onaangename druk op in het gebied van de wangen. De gebruikte binnenvoering van de Tour-X5 voelt zelfs na een lange, intensieve en zweterige dag nog steeds aangenaam en hoogwaardig aan op de huid. Met diverse ventilatieopeningen in het voorhoofd-, kin- en bovenhoofdgebied voorziet men zichzelf indien nodig van voldoende frisse lucht. De afwerking is eersteklas - de helmen zijn niet alleen in nieuwe staat edel en mooi om te zien, ze zijn ook na enkele zware dagen in het terrein nog steeds absoluut top. Ventilatieopeningen en viziervergrendeling laten zich zelfs in vervuilde toestand perfect bedienen. Een geweldige, veelzijdig inzetbare helm voor alle soorten motoravonturen. Wij geven onze volste aanbeveling!

Tijdens onze adventure bike test droegen we unaniem uitrusting van de gerenommeerde fabrikant Leatt. Onze redacteuren waren naar keuze uitgerust met de Flow Tour Kombi of de Multi Tour Kombi. LEATT, bekend om hoogwaardige Motocross- en Hard-Enduro-kleding, biedt sinds kort ook robuuste en veelzijdige beschermkleding voor adventure bike-rijders in de nieuwe ADV collectie. De Flow Tour jas overtuigde vooral door zijn uitstekende ventilatie, die zelfs bij de hete omstandigheden tot 35 graden voor aangename koeling zorgde. Dankzij het geïntegreerde systeem voor drinkblazen, bleven onze testers ook op stoffige wegen goed gehydrateerd. De ruime, waterdichte zakken boden voldoende opbergruimte voor persoonlijke spullen en zorgden voor een comfortabele toegang tijdens het rijden. De Multi Tour Kombi scoorde daarentegen met zijn veelzijdigheid en de drielaagse opbouw, die optimale bescherming en aanpasbaarheid aan verschillende weersomstandigheden biedt. Beide modellen zijn uitgerust met CE-gecertificeerde protectoren op kritieke plaatsen, die maximale bescherming bieden zonder de bewegingsvrijheid te beperken. Zelfs een LEATT Neck-Brace is compatibel met de jassen. Wat ons vooral beviel aan beide modellen was de gesplitste borstbescherming, die niet alleen voor veiligheid zorgt, maar ook bij een geopende rits een hoog draagcomfort biedt. De uitrusting van LEATT bleek ideaal voor onze intensieve tests. Robuust, veilig en ook het nodige comfort voor lange rijdagen onder extreme omstandigheden was hiermee gewaarborgd.