LiveWire One & S2 del Mar in de 2024 dagelijkse test

Harley heeft zijn belofte gehouden - toen in 2019 werd aangekondigd dat de elektrische raket die toen bekend stond als de Harley-Davidson LiveWire op de markt zou komen, werd er ook gesproken over een portfolio van elektrisch aangedreven modellen in de komende jaren. Nu de Amerikanen om wat voor reden dan ook niet langer prominent de naam van het traditionele bedrijf op de motoren tonen, maar ze nu als hun eigen LiveWire-merk hebben gelanceerd, zijn er eigenlijk twee modellen: de LiveWire One (voorheen de Harley-Davidson LiveWire) en zijn kleinere zusje LiveWire S2 del Mar.

Het "kleinere" verwijst naar de motor, de batterij, het gewicht en de prijs, omdat de kleinere fiets beter presteert dan de grotere wat betreft zithoogte en vooral bandenmaten - maar daarover later meer. Wat prestaties betreft, kan de S2 del Mar al een enorme glimlach op het gezicht van de rijder toveren. Het is ongelooflijk hoe krachtig de relatief lichte S2 vooruit wordt gestuwd zonder ook maar één keer te schakelen! Volgens de specificaties levert de motor slechts 84 pk, terwijl de LiveWire One 100 pk levert, maar de 50 kilo minder van de del Mar - 198 kilo rijklaar tegenover 255 kilo - zorgen voor een nog speelsere acceleratie, die in reële termen zeker minder krachtig is dan de One, maar subjectief ongelooflijk krachtig is op de slanke, vlakke e-bike in track-stijl. Het is immers het enorme koppel dat telt bij dergelijke elektrische motoren, waarden van meer dan 200 Newtonmeter zijn moeilijk te bevatten, maar je kunt je voorstellen dat zo'n motor met elektrische aandrijving altijd veel harder duwt dan een benzinemotor van gelijk gewicht en vermogen.

Op het gebied van rijgedrag valt er ook niets aan te merken op de LiveWire Naked Bike, de Showa ophangingscomponenten zijn behoorlijk stabiel en de eenschijfsrem van Brembo doet zijn best en is goed doseerbaar, maar de componenten en vooral het tweeschijfs remsysteem van de LiveWire Naked Bike, ook van Brembo, zijn van een hogere kwaliteit. LiveWire heeft er goed aan gedaan om de Naked Bike te onderscheiden, alleen al door de compleet verschillende banden. De LiveWire Naked Bike is uitgerust met banden in de volledig normale wegafmetingen van 120/70-17 voor en 180/55-17 achter. Aan de andere kant zijn de banden van de LiveWire Naked Bike enorme 19-inch voor en achter(!) - 130/80-19 voor, 140/80-19 achter. Dit zorgt duidelijk voor stabiliteit op de rechte stukken, maar voorkomt nog levendiger bochtenwerk. Met een zwaartepunt van minder dan 200 kilo is de LiveWire Naked Bike desondanks verrassend wendbaar en gemakkelijk te besturen via het brede stuur.

Hoewel de zithoogte van 825 millimeter goed past bij de vlakke circuitstijl van de LiveWire Naked Bike en het zadel vrij smal is gesneden, waardoor je makkelijker met je voeten bij de grond kunt, kan dit de toegang tot de motorfiets onnodig moeilijk maken voor kleinere rijders. Wat betreft de elektronische functies is de LiveWire Naked Bike echter goed uitgerust: 6-assige IMU voor ABS in bochten, hellingshoekafhankelijke tractiecontrole, koppelregeling voor luchtweerstand, TFT-kleurenscherm met connectiviteit, cruisecontrol en vier vooraf geconfigureerde rijmodi plus drie extra modi die vrij kunnen worden toegewezen, de LiveWire Naked Bike biedt bijna net zoveel functies als zijn grote zus One.

Met de rijmodi hebben we eindelijk het punt bereikt waarop de twee elektrische motorfietsen enorm verschillen van de benzinemotoren. De rijmodus van de LiveWire Naked Bike bepaalt enorm welke routes je van ze kunt verwachten en wanneer ze weer voor langere tijd aan het stopcontact moeten. Interessant is dat de twee in de Eco-modus behoorlijk op elkaar lijken - met een rustige gasgreep en veel recuperatie (energieterugwinning door gebruik te maken van de motorrem in plaats van de remmen op de wielen) kun je verrassend lange afstanden afleggen en kun je dus eigenlijk prima uit de voeten in het dagelijks leven!

In ieder geval hebben we drie dagen lang in Barcelona gereisd op één acculading van onze accommodatie buiten de grote stad naar de binnenwijken, en ik zou erop vertrouwen dat beide machines een werkweek van vijf dagen aankunnen. Het feit dat het ons nog steeds niet gelukt is, komt doordat we niet kunnen stoppen met het testen van hoe goed de een en de ander weg kunnen komen met hun enorme koppels - en dan wordt de acculading letterlijk elke seconde opgevreten. Gemengd gebruik met een neiging naar de eco-modus wordt daarom aanbevolen voor dagelijks gebruik - hoewel ik dit ook aanbeveel voor motorfietsen met benzinemotoren. Zelfs met zulke motoren rijd ik door steden in de hoogst mogelijke versnelling en raak ik de begrenzer niet in de eerste versnelling. Gezond verstand kan de actieradius dus zeker vergroten.

Bij het opladen van de accu's komen we eindelijk bij het grote verschil met conventionele motorfietsen - hoewel de dagelijkse test van de twee LiveWire-motoren me eigenlijk heeft doen heroverwegen. Als je het tanken van een conventionele machine vergelijkt met het opladen van een elektrische motorfiets, is het tijdsverschil het enige steekhoudende argument tegen elektrisch. En dan alleen bij het normale stopcontact, waar de S2 del Mar iets sneller oplaadt vanwege zijn kleinere accu (10,5 kWh tegenover 15,4 kWh voor de LiveWire One). Met snelladen zou de LiveWire One zelfs iets minder dan een half uur moeten meegaan van 20 tot 80 procent laadniveau, terwijl de S2 del Mar iets langer nodig heeft voor snelladen. Als je bedenkt dat je je elektrische fiets 's nachts perfect kunt opladen aan het stopcontact, bespaar je zelfs tijd - want je bespaart jezelf ritjes naar en stops bij tankstations!

Het valt dus allemaal of staat met de mogelijkheid om je LiveWire op te laden op een moment dat je de motor toch niet gebruikt - idealiter 's nachts. In Spanje hadden we echter het probleem dat we de motoren op straat moesten parkeren en alleen stroom konden krijgen via een verlengkabel - en dat werkt niet met de accu's met hoge capaciteit van de LiveWires. Dus probeerden we een snellaadstation, waarbij ik naïef en naïef verwachtte dat het voldoende zou zijn om mijn creditcard tevoorschijn te halen en de stroom zou stromen. Verkeerd gedacht, na het voltooien van de registratieprocedure werkte het in principe om de fietsen aan te sluiten, maar vervolgens werden de fietsen geweigerd als incompatibel.

We vonden de oplossing voor het probleem in een openbare garage met een station van dezelfde provider, dat over conventionele oplaadpunten beschikte. Natuurlijk kon de oplaadtijd van iets minder dan 9 uur niet gemakkelijk overbrugd worden met een kopje koffie of een kleine snack; dat zou een ontbijt, brunch, lunch, middagsnack en diner bij elkaar vereisen (ik zou er nog slechter uitzien). We lieten de LiveWires echter 's nachts aangesloten op het lichtnet en konden dan 's ochtends onze vers "bijgetankte" machines ophalen. Ik ben dus tot de conclusie gekomen dat je ook met de LiveWires een goede oplossing kunt vinden om ze constant mobiel te houden. Ik vergelijk het 's nachts opladen aan het stopcontact graag met het feit dat je eigenlijk een enorm vat benzine in de garage zou kunnen zetten en de machine elke dag zou kunnen vullen als je thuiskomt - met dit verschil dat het inpluggen sneller en vooral schoner is. Natuurlijk zijn lantaarnparkeerders, dat wil zeggen iedereen die geen parkeerplaats heeft met toegang tot elektriciteit, in het nadeel.